Vol 77, Supp. I (2019): Zeszyty Edukacyjne 1/2019
Zeszyty edukacyjne
Published online: 2021-05-11

open access

Page views 243
Article views/downloads 268
Get Citation

Connect on Social Media

Connect on Social Media

Duże regionalne różnice w edukacji pacjentów dotyczącej migotania przedsionków i jego leczenia oraz preferencji w stosowaniu leków przeciwkrzepliwych

Agnieszka Janion‑Sadowska, Marcin Sadowski, Małgorzata Konieczyńska, Grzegorz Skonieczny, Agnieszka Metzgier‑Gumiela, Magdalena Chrapek, Ewa Sobieraj, Agata H. Bryk, Maciej Dębski, Piotr Podolec, Barbara Małecka, Lien Desteghe, Hein Heidbuchel, Anetta Undas
DOI: 10.33963/v.kp.83185

Abstract

Wprowadzenie Kwestionariusz Jessa Atrial Fibrillation Knowledge Questionnaire (JAKQ) jest użytecznym narzędziem oceny stanu wiedzy pacjentów z migotaniem przedsionków (atrial fibrillation – AF) na temat ich choroby.

Cel pracy Ocena różnic w wiedzy pacjentów dotyczącej AF i leczenia przeciwkrzepliwego.

Metodyka W okresie od stycznia 2017 roku do czerwca 2018 roku 1583 pacjentów z AF (mediana wieku 72 IQR 66–79) wypełniło JAKQ w trzech ośrodkach kardiologicznych (ośrodek I – Kraków, ośrodek II – Toruń, ośrodek III – Kielce). Do ostatecznej analizy włączono 1525 pacjentów; spośród nich 32,9% otrzymywało leki z grupy antagonistów witaminy K (vitamin K antagonists – VKA), a 67,1% – antykoagulanty niebędące antagonistami witaminy K (non‑vitamin K antagonist oral anticoagulants – NOAC), w tym: rywaroksaban i dabigatran (każdy po 28,9%) oraz apiksaban (9,3%).

Wyniki Średni wynik (standard deviation – SD) JAKQ w całej grupie wynosił 55,5% (18,4%). Pacjenci stosujący VKA uzyskiwali lepsze wyniki niż otrzymujący NOAC (58% [18,3%] vs 54,3% [18,4%]; p = 0,0002); podobnie chorzy, u których czas od rozpoznania AF wynosił > 12 miesięcy, w porównaniu z krótszym czasem od rozpoznania AF (57,4% [17,5%] vs 50% [19,9%]; p < 0,0001). Pomiędzy trzema ośrodkami zaobserwowano istotną różnicę wyników (I – 59,5%; II – 48,5%; III – 54,3%; p < 0,0001). We wszystkich ośrodkach liczba poprawnych odpowiedzi była odwrotnie skorelowana z wiekiem pacjentów (r = –0,20; p < 0,0001). NOAC najczęściej stosowano w ośrodku III. Odsetek poprawnych odpowiedzi był mniejszy wśród pacjentów otrzymujących zredukowane dawki NOAC (35,4% pacjentów przyjmujących NOAC), w porównaniu z chorymi przyjmującymi pełne dawki w ośrodku I (56,9% vs 62,5%; p = 0,012) i II (48,1% vs 56,2%; p = 0,003).

Wnioski Wyniki pacjentów leczonych w dużym ośrodku akademickim były lepsze niż uzyskiwane w ośrodkach regionalnych. Istnieją duże, regionalne różnice dotyczące stosowania doustnych antykoagulantów, w tym różnych NOAC.

Article available in PDF format

View PDF (Polish) Download PDF file



Polish Heart Journal (Kardiologia Polska)