English Polski
Tom 11, Nr 2 (2018)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2018-09-07

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 1182
Wyświetlenia/pobrania artykułu 1973
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Charakterystyka testu cobas® MPX wraz z analizatorem cobas® 6800 oraz aparatem cobas p 680 (Roche) przeznaczonych do automatycznego badania dawców krwi w kierunku RNA wirusa zapalenia wątroby typu C (HCV), RNA ludzkiego wirusa nabytego niedoboru odporności (HIV) i DNA wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV)

Aneta Kopacz1, Dorota Kubicka-Russel1, Grzegorz Liszewski1, Paulina Zwolińska1, Ewa Sulkowska1, Magdalena Łętowska1, Piotr Grabarczyk1
Journal of Transfusion Medicine 2018;11(2):39-51.

Streszczenie

Wstęp. Test cobas® MPX przeznaczony jest do badań przeglądowych krwiodawców na obecność kwasów nukleinowych wirusa zapalenia wątroby typu C (HCV), B (HBV) oraz ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) w analizatorze cobas® 6800. Jest to jakościowy test multiplex, wykorzystujący metodę łańcuchowej reakcji polimerazy z analizą w czasie rzeczywistym (RT PCR). Opcjonalnym elementem systemu jest cobas p 680 — zautomatyzowane urządzenie pipetujące do pulowania próbek.
Cel. Ocena przydatności testu cobas® MPX do badań przeglądowych krwiodawców.
Materiały i metody. Czułość analityczną określano, badając w powtórzeniach rozcieńczenia międzynarodowych standardów (IS) WHO: HCV, HIV-1, HIV-2 i HBV oraz Performance Panel HIV-1 (O) (Sera Care). Poprawność identyfikacji wirusów oceniano, badając: pojedynczo (IDT) 14 seronegatywnych próbek zawierających materiał genetyczny (NAT yield) oraz w minipulach 480 próbek: 473 ujemnych i 7 NAT yield.
Wyniki. Czułość analityczna testu cobas® MPX na poziomie 95% wykrywalności [LOD] (95% przedział ufności) wynosiła odpowiednio dla HCV — 7,12 IU/ml (4,40–15,62); HIV — 31,33 IU/ml (17,84–76,80), natomiast dla HBV zależała od doboru rozcieńczeń do analizy Probit — 3,97 IU/ml (2,25–9,75); 2,05 IU/ml (1,45–3,40); 1,3 IU/ml (0,89–4,25). Wyniki reaktywne uzyskano we wszystkich próbkach rozcieńczeń o stężeniach 100–10 kopii/ml oraz
31,6 i 10 IU/ml, odpowiednio, HIV-1 grupy O i HIV-2. Wyniki badań imitujących badania przeglądowe z zastosowaniem testów cobas® MPX były zgodne z wynikami spodziewanymi, a częstość wyników fałszywie reaktywnych wynosiła 0,1%.
Wnioski. Test cobas® MPX wykazuje czułość i swoistość wymaganą dla testów przeglądowych
NAT stosowanych w polskim krwiodawstwie. Użycie testu na aparacie cobas® 6800 wraz z cobas p680 umożliwia prawidłową identyfikację zakażonej donacji bez istotnego ryzyka występowania wyników fałszywych.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF

Referencje

  1. Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 9 czerwca 2017 r. w sprawie wymagań dobrej praktyki pobierania krwi i jej składników, badania, preparatyki, przechowywania, wydawania i transportu dla jednostek organizacyjnych publicznej służby krwi. (Dz. Urz. Min. Zdr. 2017.63).
  2. Roche, cobas MPX, Roche Molecular Systems, Inc. , Branchburg New Jersey. ; 2015.
  3. Evaluation of Detection Capability for Clinical Laboratory Measurement Procedures; Approved Guideline-Second Edition EP17-1 2012, v32, No. ; 8: 24.
  4. Manak M, Sina S, Anekella B, et al. Pilot studies for development of an HIV subtype panel for surveillance of global diversity. AIDS Res Hum Retroviruses. 2012; 28(6): 594–606.
  5. Grabarczyk P, Kopacz A, Liszewski G, et al. Evaluation and performance characterization of TaqScreen MPX version 2.0 intended for HCV RNA, HIV RNA and HBV DNA screening in blood donors. American Association of Blood Banks Annual Meeting, Boston 06-09. ; 10: 2012.
  6. Guide to the preparation, use and quality assurance of blood components. Recommendation No. R (95) 15, 18th Edition, European Directorate for the Quality of Medicines & HealthCare. Strasbourg. : France.
  7. Grabarczyk P, Kopacz A, Liszewski G, et al. Polish Blood Service Viral Study Group. Effectiveness of various mini pool NAT systems for HBV detection in blood donors. Transfusion. 2009; 49(7): 1494–1495.
  8. Grabarczyk P, van Drimmelen H, Kopacz A, et al. Head-to-head comparison of two transcription-mediated amplification assay versions for detection of hepatitis B virus, hepatitis C virus, and human immunodeficiency virus Type 1 in blood donors. Transfusion. 2013; 53(10 Pt 2): 2512–2524.
  9. Ha J, Park Y, Kim HS. Evaluation of clinical sensitivity and specificity of hepatitis B virus (HBV), hepatitis C virus, and human immunodeficiency Virus-1 by cobas MPX: Detection of occult HBV infection in an HBV-endemic area. J Clin Virol. 2017; 96: 60–63.
  10. Brojer E, Gronowska A, Medyńska J, et al. The hepatitis C virus genotype and subtype frequency in hepatitis C virus RNA-positive, hepatitis C virus antibody-negative blood donors identified in the nucleic acid test screening program in Poland. Transfusion. 2004; 44(12): 1706–1710.
  11. Brojer E, Grabarczyk P, Liszewski G, et al. Polish Blood Transfusion Service Viral Study Group. Characterization of HBV DNA+/HBsAg- blood donors in Poland identified by triplex NAT. Hepatology. 2006; 44(6): 1666–1674.
  12. Grabarczyk P, Kopacz A, Sulkowska E, et al. Blood donors screening for blood born viruses in Poland. Przegl Epidemiol. 2015; 69(3): 473–7, 591.
  13. Nübling CM, Heiden M, Chudy M, et al. Experience of mandatory nucleic acid test (NAT) screening across all blood organizations in Germany: NAT yield versus breakthrough transmissions. Transfusion. 2009; 49(9): 1850–1858.
  14. Schmidt M, Korn K, Nübling CM, et al. First transmission of human immunodeficiency virus Type 1 by a cellular blood product after mandatory nucleic acid screening in Germany. Transfusion. 2009; 49(9): 1836–1844.
  15. Müller B, Nübling CM, Kress J, et al. How safe is safe: new human immunodeficiency virus Type 1 variants missed by nucleic acid testing. Transfusion. 2013; 53(10 Pt 2): 2422–2430.
  16. Chudy M, Weber-Schehl M, Pichl L, et al. Blood screening nucleic acid amplification tests for human immunodeficiency virus Type 1 may require two different amplification targets. Transfusion. 2012; 52(2): 431–439.