Tom 2, Nr 1 (2009)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2009-02-12
Wyświetlenia strony
3495
Wyświetlenia/pobrania artykułu
4949
Alloimmunizacja u chorych na niedokrwistość autoimmunohemolityczną oraz genotypowanie krwinek czerwonych w celu udoskonalenia doboru krwi do przetoczeń
Journal of Transfusion Medicine 2009;2(1):14-19.
Streszczenie
Wstęp: Autoprzeciwciała typu ciepłego występujące w surowicy chorych na niedokrwistość
autoimmunohemolityczną powodują niezgodność w próbie zgodności i utrudniają wykrycie
klinicznie istotnych alloprzeciwciał, stwarzając ryzyko hemolitycznego powikłania poprzetoczeniowego.
Dobór krwi do przetoczenia dla tych chorych wymaga szczególnych procedur dla
większego bezpieczeństwa transfuzji.
Materiał i metody: Analizowano częstość alloimmunizacji u 163 chorych z NAIH (155 z autoprzeciwciałami typu ciepłego, 8 typu mieszanego). U wszystkich chorych określano fenotyp w antygenach Rh, K, konieczny dla doboru krwi do przetoczenia, a u 53 spośród nich, badano ponadto fenotyp Kidd, Duffy, S, s, k jak również stosowano metodę genotypowania krwinek czerwonych.
Wyniki: Alloprzeciwciała istotne klinicznie wykryto u 31 chorych (19%). Łącznie zidentyfikowano 42 przeciwciała o różnej swoistości (u 7 chorych występowały przeciwciała o dwóch lub więcej swoistościach) z układów grupowych: Rh, Kell, Kidd, Duffy, MNS i LW. U 14 chorych z alloprzeciwciałami, wykrycie ich wymagało uprzedniego wyadsorbowania autoprzeciwciał z surowicy metodą auto- lub alloadsorpcji. W grupie 53 chorych, fenotyp Rh, K, Kidd i S udało się określić u 37 (70%) w testach serologicznych, zaś fenotyp rozszerzony o antygeny Duffy, s i k, tylko u 9 chorych (17%). Wyniki fenotypowania były zgodne z oznaczeniami genetycznymi. U pozostałych chorych o rozszerzonym fenotypie wnioskowano na podstawie genotypowania, ponieważ wyniki serologiczne nie były miarodajne - dwie populacje krwinek (przetoczenia krwi w ostatnich 3 miesiącach) lub/i autoaglutynacja krwinek chorego.
Wnioski: Wprowadzenie metod genotypowania obok metod fenotypowania okazało się konieczne dla ustalenia rozszerzonego fenotypu krwinek czerwonych u chorych z NAIH. Badania te usprawniają dobór krwi do przetaczania i zwiększają bezpieczeństwo transfuzji.
Materiał i metody: Analizowano częstość alloimmunizacji u 163 chorych z NAIH (155 z autoprzeciwciałami typu ciepłego, 8 typu mieszanego). U wszystkich chorych określano fenotyp w antygenach Rh, K, konieczny dla doboru krwi do przetoczenia, a u 53 spośród nich, badano ponadto fenotyp Kidd, Duffy, S, s, k jak również stosowano metodę genotypowania krwinek czerwonych.
Wyniki: Alloprzeciwciała istotne klinicznie wykryto u 31 chorych (19%). Łącznie zidentyfikowano 42 przeciwciała o różnej swoistości (u 7 chorych występowały przeciwciała o dwóch lub więcej swoistościach) z układów grupowych: Rh, Kell, Kidd, Duffy, MNS i LW. U 14 chorych z alloprzeciwciałami, wykrycie ich wymagało uprzedniego wyadsorbowania autoprzeciwciał z surowicy metodą auto- lub alloadsorpcji. W grupie 53 chorych, fenotyp Rh, K, Kidd i S udało się określić u 37 (70%) w testach serologicznych, zaś fenotyp rozszerzony o antygeny Duffy, s i k, tylko u 9 chorych (17%). Wyniki fenotypowania były zgodne z oznaczeniami genetycznymi. U pozostałych chorych o rozszerzonym fenotypie wnioskowano na podstawie genotypowania, ponieważ wyniki serologiczne nie były miarodajne - dwie populacje krwinek (przetoczenia krwi w ostatnich 3 miesiącach) lub/i autoaglutynacja krwinek chorego.
Wnioski: Wprowadzenie metod genotypowania obok metod fenotypowania okazało się konieczne dla ustalenia rozszerzonego fenotypu krwinek czerwonych u chorych z NAIH. Badania te usprawniają dobór krwi do przetaczania i zwiększają bezpieczeństwo transfuzji.
Słowa kluczowe: niedokrwistość autoimmunohemolitycznaalloimmunizacjaautoprzeciwciałaprzetaczanie krwifenotypowanie erytrocytówgenotypowanie erytrocytów
Referencje
- Engelfriet CP, Reesink HW, et al. Garratty G. The detection of alloantibodies against red cell in patients with warm-type autoimmune haemolytic anaemia. International Forum. Vox Sang. 2000; 78: 200–207.
- Klein HG, Anstee DJ. Mollison’s Blood transfusion in clinical medicine. 11 ed. Blackwell Publishing 2005: 254–273.
- Łętowska M. Medyczne zasady pobierania krwi, oddzielania jej składników i wydawania, obowiązujące w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi. Rozdział 7. Instytut Hematologii i Transfuzjologii, Warszawa 2008.
- Branch DR, Petz LD. Detecting alloantibodies in patients with autoantibodies. Transfusion. 1999; 39(1): 6–10.
- Cid J, Ortín X, Pinacho A, et al. Use of polyethylene glycol for performing autologous adsorptions. Transfusion. 2005; 45(5): 694–697.
- Issitt PD, Combs MR, Bumgarner DJ, et al. Studies of antibodies in the sera of patients who have made red cell autoantibodies. Transfusion. 1996; 36(6): 481–486.
- James P, Rowe GP, Tozzo GG. Elucidation of alloantibodies in autoimmune haemolytic anaemia. Vox Sang. 1988; 54(3): 167–171.
- Laine ML, Beattie KM. Frequency of alloantibodies accompanying autoantibodies. Transfusion. 1985; 25(6): 545–546.
- Maley M, Bruce DG, Babb RG, et al. The incidence of red cell alloantibodies underlying panreactive warm autoantibodies. Immunohematology. 2005; 21(3): 122–125.
- Morel PA, Bergren MO, Frank BAA. simple method for the detection of alloantibody in the presence of warm autoantibody. Transfusion. 1978; 18: 388.
- Shirey RS, Boyd JS, Parwani AV, et al. Prophylactic antigen-matched donor blood for patients with warm autoantibodies: an algorithm for transfusion management. Transfusion. 2002; 42(11): 1435–1441.
- Wallhermfechtel MA, Pohl BA, Chaplin H. Alloimmunization in patients with warm autoantibodies. A retrospective study employing three donor alloabsorptions to aid in antibody detection. Transfusion. 1984; 24(6): 482–485.
- Hashmi G, Shariff T, Seul M, et al. A flexible array format for large-scale, rapid blood group DNA typing. Transfusion. 2005; 45(5): 680–688.
- Reid ME, Rios M, Powell VI, et al. DNA from blood samples can be used to genotype patients who have recently received a transfusion. Transfusion. 2000; 40(1): 48–53.
- Anstee DJ. Goodbye to agglutination and all that? Transfusion. 2005; 45(5): 652–653.
