Wstęp: W jednostkach polskiej służby krwi badania przeglądowe technikami biologii molekularnej (NAT) w kierunku zakażeń HCV, HIV i HBV są wykonywane w pojedynczych donacjach lub w pulach po 6 donacji. Celem tego typu badań jest identyfikacja zakażonych dawców, gdy nieobecne są markery serologiczne - w szczególności we wczesnym okresie zakażenia. Dotychczas pule osocza do badań NAT były przygotowywane tylko z donacji seronegatywnych i z wynikami aktywności aminotransferazy alaninowej AlAT w granicach normy. Celem prezentowanej pracy była analiza badań NAT w pulach od kolejnych dawców bez względu na wyniki badań serologicznych, ze szczególnym uwzględnieniem częstości wyników niepotwierdzających się, zużycia odczynników oraz czasu potrzebnego do zwolnienia donacji.
Materiał i metody: W okresie od 19 sierpnia 2008 roku do 28 lutego 2009 roku przebadano 22 794 (3799 pul) donacji ujemnych w serologicznych badaniach przeglądowych oraz z AlAT w granicach normy (algorytm 1). Kolejne 6264 próbki (1044 pule) badano równolegle metodami serologicznymi oraz NAT (algorytm 2). W obu przypadkach badania NAT wykonywano w pulach osocza po 6 donacji testem Cobas TaqScreen MPX, stosując system cobas s 201.
Wyniki: W badaniach przeprowadzonych równolegle metodami serologicznymi i NAT uzyskano 12 pul dodatnich na 1044 przebadane pule (1,1%). Wszystkie pozytywne próbki pochodziły od dawców pierwszorazowych, u których jednocześnie wykryto markery serologiczne. W pozostałych próbkach, dla których otrzymano wyniki dodatnie testów serologicznych (6 HBsAg, 11 anty-HCV, 3 HIV Ag/Ab) lub, w których stwierdzono aktywność AlAT powyżej normy (n = 105), nie wykryto markerów molekularnych. W analizowanym okresie nie zidentyfikowano u żadnego dawcy zakażenia w tak zwanym okienku serologicznym HCV, HBV, HIV ani ukrytego zakażenia.
Wnioski: Prowadzenie badań wedug algorytmu 2 nie spowodowało statystycznie istotnego zwiększenia wyników niepowtarzalnie dodatnich NAT w porównaniu z okresem, w którym wykonywano te badania za pomocą algorytmu 1, jednak zużyto około 12,7% odczynników więcej. Dla jednostki służby krwi wydatki zwolnienia donacji nie uległy zwiększeniu, gdyż całkowite koszty odczynników pokrywał dostawca. Zastosowanie algorytmu 2 umożliwiało znaczne skrócenie czasu zwalniania większości donacji.
J. Transf. Med. 2010; 2: 55-61