Basic HTML Version
147
www.hematologia.viamedica.pl
RAPORT
Hematologia
2012, tom 3, nr 2, 147–180
Copyright © 2012 Via Medica
ISSN 2081–0768
Adres do korespondencji:
Krzysztof Warzocha, Klinika Hematologii, Instytut Hematologii i Transfuzjologii,
ul. Indiry Gandhi 14, 02–776 Warszawa, e-mail: warzocha@ihit.waw.pl
Najważniejsze doniesienia
z VI Ogólnopolskiej Konferencji po-ASH
(
American Society of Hematology
)
The highlights of the 6
th
Polish Conference post-ASH
(American Society of Hematology)
Krzysztof Warzocha
Klinika Hematologii, Instytut Hematologii i Transfuzjologii, Warszawa
Wprowadzenie
W dniach 2–4 marca 2012 roku w Zakopanem
odbyła się VI Ogólnopolska Konferencja po-ASH,
stanowiąca przegląd najważniejszych wydarzeń na-
ukowych opublikowanych w trakcie 53. Konferencji
Amerykańskiego Towarzystwa Hematologicznego
(ASH,
American Society of Hematology
) w grudniu
2011 roku w
San Diego
. Coroczne konferencje po-
-ASH odbywają się z inicjatywy Instytutu Hemato-
logii i Transfuzjologii. Wzorem lat ubiegłych tego-
roczna edycja obejmowała cztery sesje tematyczne,
w tym: choroby układu chłonnego, transplantologię
i leczenie wspomagające, choroby układu krwiotwór-
czego, zaburzenia hemostazy i transfuzjologę oraz
wykład przedstawiający najważniejsze doniesienia
opublikowane w trakcie 53. Konferencji ASH.
Choroby układu chłonnego
Szpiczak plazmocytowy
dr n. med. Krzysztof Jamroziak
Ostatnia konferencja ASH była rekordowa pod
względem liczby zaprezentowanych doniesień na
temat patofizjologii, diagnostyki i terapii szpiczaka
plazmocytowego (PCM,
plasma cell myeloma
), któ-
rych było aż 712. Domeny, w których zanotowano
największy postęp, to przede wszystkim moleku-
larne badania przedkliniczne, służące identyfikacji
nowych celów terapii i potencjalnie indywidualiza-
cji leczenia PCM, oraz wczesne fazy badań klinicz-
nych nad nowymi obiecującymi lekami przeciw-
szpiczakowymi.
W opinii wielu ekspertów najważniejszym te-
matem tej konferencji w dziedzinie PCM było od-
krycie kluczowej roli cereblonu w mechanizmie
działania leków immunomodulujących (IMiD,
im-
munomodulatory drug
). Cereblon jest, jak dotych-
czas, mało znanym białkiem tworzącym wraz z in-
nymi składowymi (DDB1, Cul4A i Rbx1) kompleks
E3 ligazy ubikwityny katalizujący ubikwitynację
białek, co kieruje je na drogę degradacji przez pro-
teasom. W 2010 roku grupa badaczy japońskich
z Tokijskiego Instytutu Technologii opublikowała
w czasopiśmie
Science
niezwykle ważny artykuł
udowadniający, że cereblon jest miejscem wiąza-
nia talidomidu i pośredniczy w teratogenności tego
leku. Na ostatniej konferencji ASH zespół badaczy
amerykańskich wykazał w serii przekonujących
eksperymentów, że wiązanie IMiD (również lena-
lidomidu i pomalidomidu) z cereblonem zaburza
powstawanie kompleksu E3 ligazy ubikwityny i że
jest to prawdopodobnie główny, a być może jedy-
ny, mechanizm warunkujący różnorodne efekty
działania IMiD. Między innymi wykazano na liniach
komórkowych PCM, że wyłączenie w komórce
genu dla cereblonu uniemożliwia działanie IMiD
oraz że niska ekspresja cereblonu jest powszech-
nym mechanizmem oporności na lenalidomid.
Zgodnie z tymi obserwacjami
in vitro
grupa bada-
czy austriackich udowodniła retrospektywnie
związek wysokiej ekspresji cereblonu z dobrą