Vol 8, No 3 (2017)
Other materials agreed with the Editors
Published online: 2017-11-23

open access

Page views 478
Article views/downloads 795
Get Citation

Connect on Social Media

Connect on Social Media

Pytania testowe

PYTANIA TESTOWE

Poniżej zamieszczono pytania testowe umożliwiające sprawdzenie wiedzy obejmującej zagadnienia, o których jest mowa w niniejszym numerze „Hematologii”.

Pytanie 1.

Ocena choroby resztkowej (MRD, minimal residual disease) w szpiku kostnym u chorych z rozpoznaniem szpiczaka plazmocytowego ma największe uzasadnienie:

A. U wszystkich pacjentów, którzy osiągnęli całkowitą remisję po zakończeniu pierwszej linii leczenia, niezależnie od tego, czy zawierała ona konsolidację za pomocą dużych dawek melfalanu z przeszczepieniem autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych

B. U pacjentów ze szpiczakiem odosobnionym (plasmocytoma solitare)

C. U wszystkich chorych, którzy uzyskali przynajmniej częściową remisję po pierwszej linii leczenia

D. Nie jest obecnie zalecana w żadnej sytuacji klinicznej, ponieważ nie ma znaczenia prognostycznego

E. U chorych w całkowitej remisji poddanych leczeniu podtrzymującemu lenalidomidem

Pytanie 2.

Ocena choroby resztkowej (MRD, minimal residual disease) u chorych na szpiczaka plazmocytowego metodami immunofenotypowymi może być utrudniona po leczeniu:

A. Elotuzumabem

B. Daratumumabem

C. Iksazomibem

D. Pomalidomidem

E. Karfilzomibem

Pytanie 3.

Najbardziej dostępną w praktyce klinicznej metodą oceny choroby resztkowej (MRD, minimal residual disease) w szpiku u chorych na szpiczaka plazmocytowego jest obecnie:

A. Sekwencjonowanie nowej generacji (NGS, next generation sequencing)

B. ASO-qPCR (allele specific oligonucleotide quantitative polymerase chain reaction)

C. Immunofenotypowanie z wykorzystaniem cytometrii przepływowej

D. Ocena wolnych łańcuchów lekkich

E. Rezonans magnetyczny

Pytanie 4.

W ocenie rokowniczej według Międzynarodowego Wskaźnika Prognostycznego (IPS, International Prognostic Score) postaci zaawansowanych chłoniaka Hodgkina nie jest brany pod uwagę jeden z niżej wymienionych parametrów:

A. Odczyn Biernackiego

B. Stężenie hemoglobiny

C. Stadium zaawansowania

D. Wiek

E. Płeć

Pytanie 5.

Zastosowanie rytuksymabu w leczeniu chłoniaka Hodgkina:

A. Nie ma uzasadnienia i nie powinno być stosowane

B. Może mieć uzasadnienie w postaci mieszanokomórkowej

C. Może mieć uzasadnienie w postaci bogatej w limfocyty

D. Może mieć uzasadnienie w postaci guzkowej z przewagą limfocytów

E. Może mieć uzasadnienie w postaci ubogiej w limfocyty

Pytanie 6.

Chorzy na wczesną postać klasyczną chłoniaka Hodgkina nieobarczeni czynnikami ryzyka powinni być kwalifikowani do:

A. Radioterapia okolic pierwotnie zajętych w dawce 30 Gy

B. Chemioterapii w postaci 2 cykli ABVD (adriamycyna, bleomycyna, winblastyna, dakarbazyna)

C. Chemioterapii w postaci 2 cykli ABVD z radioterapią okolic pierwotnie zajętych w dawce 20 Gy

D. Chemioterapii w postaci 4 cykli ABVD

E. Chemioterapii w postaci 2 cykli ABVD z radioterapią okolic pierwotnie zajętych w dawce 30 Gy

Pytanie 7.

Zaburzeniem genetycznym charakterystycznym dla chłoniaka z dużych komórek anaplastycznego (ALCL, anaplastic large cell lymphoma) ALK (anaplastic lymphoma kinase)-dodatnich jest/są:

A. Trisomia chromosomów 3 i 5 oraz dodatkowy chromosom X

B. Aberracje strukturalne w obrębie krótkiego ramienia chromosomu 1

C. Translokacja fragmentu chromosomu 2 do chromosomu 5

D. Występowanie izochromosomu 7q

E. Żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

Pytanie 8.

Dodanie do protokołów chemioterapii rytuksymabu może być skuteczną opcją terapeutyczną w przypadku leczenia:

A. Chłoniaka z dużych komórek anaplastycznego (ALCL, anaplastic large cell lymphoma)

B. Chłoniaka z komórek T angioimmunoblastycznego (AITL, angioimmunoblastic T-cell lymphoma)

C. Białaczki/chłoniaka z komórek T dorosłych (ATLL, adult T-cell leukemia/lymphoma)

D. Pozawęzłowego chłoniaka z komórek NK/T typu nosowego (ENKTCL, extranodal NK/T-cell lymphoma, nasal type)

E. Stosowanie rytuksymabu w leczeniu chłoniaków T-komórkowych nie ma uzasadnienia klinicznego

Pytanie 9.

Najkorzystniej rokującym chłoniakiem T-komórkowym spośród niżej wymienionych jest:

A. Chłoniak z dużych komórek anaplastyczny (ALCL, anaplastic large cell lymphoma) ALK-pozytywny

B. Chłoniak z dużych komórek anaplastyczny (ALCL, anaplastic large cell lymphoma) ALK-negatywny

C. Chłoniak z komórek T angioimmunoblastyczny (AITL, angioimmunoblastic T-cell lymphoma)

D. Chłoniak z obwodowych komórek T, bliżej nieokreślony (PTCL, NOS, peripheral T-cell lymphoma, not otherwise specified)

E. Chłoniak z komórek T wątrobowo-śledzionowy (HSTL, hepatosplenic T-cell lymphoma)

Pytanie 10.

Metodami stosowanymi w profilaktyce i leczeniu zajęcia ośrodkowego układu nerwowego (OUN) w ostrej białaczce limfoblastycznej są: 1) napromienianie całego ciała; 2) chemioterapia dokanałowa; 3) napromienianie OUN; 4) chemioterapia ogólnoustrojowa w dawkach przenikających przez barierę krew–mózg

A. Prawdziwe twierdzenia to 1), 2) i 3)

B. Prawdziwe twierdzenia to 1), 2) i 4)

C. Prawdziwe twierdzenia to 1), 3) i 4)

D. Prawdziwe twierdzenia to 2), 3) i 4)

E. Prawdziwe twierdzenia to 1) i 3)

Pytanie 11.

Klasycznymi czynnikami ryzyka zajęcia ośrodkowego układu nerwowego (OUN) w ostrej białaczce limfoblastycznej są: 1) białaczka z obecnością translokacji BCR-ABL1; 2) guz śródpiersia przy rozpoznaniu; 3) białaczka z prekursorowych komórek B; 4) wysoka leukocytoza przy rozpoznaniu

A. Prawdziwe twierdzenia to 1), 2), 3) i 4)

B. Prawdziwe twierdzenia to 1) i 4)

C. Prawdziwe twierdzenia to 1), 2) i 4)

D. Prawdziwe twierdzenia to 2), 3) i 4)

E. Prawdziwe twierdzenia to 1), 3) i 4

Pytanie 12.

Najczęstszym powikłaniem stosowania liposomalnej cytarabiny jest/są

A. Zespół ogona końskiego

B. Bóle głowy

C. Encefalopatia

D. Chemiczne zapalenie pajęczynówki

E. Polineuropatia obwodowa

Prawidłowe odpowiedzi:

1A, 2B, 3C, 4A, 5D, 6C, 7C, 8B, 9A, 10D, 11B, 12B




Hematology in Clinical Practice