dostęp otwarty
Limfocytoza CD4+CD8+ oraz wysięki osierdziowy i opłucnowy u chorego na przewlekłą białaczkę szpikową w fazie przewlekłej leczonego dazatynibem z powodu niepowodzenia terapii imatynibem
dostęp otwarty
Streszczenie
Stosowanie inhibitorów kinaz tyrozynowych u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową (CML) może prowadzić do zmian w układzie immunologicznym. W pracy przedstawiono przebieg choroby u pacjenta w fazie przewlekłej CML leczonego interferonem a, a następnie — z powodu utraty większej odpowiedzi cytogenetycznej — imatynibem (IM). Po 4 latach leczenia za pomocą IM, mimo uprzedniego uzyskania większej odpowiedzi molekularnej (MMR), potwierdzono utratę całkowitej odpowiedzi cytogenetycznej (oporność mutacyjna, M244V BCR/ABL1). Zastosowanie w kolejnej linii leczenia dazatynibu w dawce 100 mg/dobę pozwoliło na uzyskanie głębokiej odpowiedzi molekularnej (DMR). W trakcie pierwszych 9 miesięcy terapii tolerancja leczenia była dobra. Później pojawiły się objawy ogólne (stany podgorączkowe, nadmierne poty), nieżyt błony śluzowej nosa, a we krwi obwodowej — leukocytoza z bezwzględną limfocytozą CD3+, CD8+, HLA-DR+. Po 2 latach, z powodu nasilenia się wyżej wymienionych dolegliwości, dawkę leku zmniejszono do 80 mg/dobę. Przyniosło to ustąpienie wymienionych dolegliwości oraz normalizację liczby leuko- i limfocytów we krwi. Zmniejszenie dawki leku doprowadziło jednak do utraty MMR. Powrót do wyjściowej dawki dazatynibu pozwolił ponownie uzyskać DMR. Poprawie jakości odpowiedzi molekularnej towarzyszył nawrót dolegliwości ogólnych oraz ponowny wzrost limfocytozy we krwi. Po kilku miesiącach leczenia dazatynibem wystąpiły wymagające hospitalizacji objawy wysiękowego zapalenia opłucnej i osierdzia. Po ustabilizowaniu stanu chorego zdecydowano o zastosowaniu nilotynibu. W trakcie 12-miesięcznego okresu obserwacji tolerancja leczenia była dobra. Stosowanie nilotynibu doprowadziło do szybkiego ustąpienia objawów ogólnych oraz limfocytozy, a także ponownego uzyskania DMR.
Streszczenie
Stosowanie inhibitorów kinaz tyrozynowych u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową (CML) może prowadzić do zmian w układzie immunologicznym. W pracy przedstawiono przebieg choroby u pacjenta w fazie przewlekłej CML leczonego interferonem a, a następnie — z powodu utraty większej odpowiedzi cytogenetycznej — imatynibem (IM). Po 4 latach leczenia za pomocą IM, mimo uprzedniego uzyskania większej odpowiedzi molekularnej (MMR), potwierdzono utratę całkowitej odpowiedzi cytogenetycznej (oporność mutacyjna, M244V BCR/ABL1). Zastosowanie w kolejnej linii leczenia dazatynibu w dawce 100 mg/dobę pozwoliło na uzyskanie głębokiej odpowiedzi molekularnej (DMR). W trakcie pierwszych 9 miesięcy terapii tolerancja leczenia była dobra. Później pojawiły się objawy ogólne (stany podgorączkowe, nadmierne poty), nieżyt błony śluzowej nosa, a we krwi obwodowej — leukocytoza z bezwzględną limfocytozą CD3+, CD8+, HLA-DR+. Po 2 latach, z powodu nasilenia się wyżej wymienionych dolegliwości, dawkę leku zmniejszono do 80 mg/dobę. Przyniosło to ustąpienie wymienionych dolegliwości oraz normalizację liczby leuko- i limfocytów we krwi. Zmniejszenie dawki leku doprowadziło jednak do utraty MMR. Powrót do wyjściowej dawki dazatynibu pozwolił ponownie uzyskać DMR. Poprawie jakości odpowiedzi molekularnej towarzyszył nawrót dolegliwości ogólnych oraz ponowny wzrost limfocytozy we krwi. Po kilku miesiącach leczenia dazatynibem wystąpiły wymagające hospitalizacji objawy wysiękowego zapalenia opłucnej i osierdzia. Po ustabilizowaniu stanu chorego zdecydowano o zastosowaniu nilotynibu. W trakcie 12-miesięcznego okresu obserwacji tolerancja leczenia była dobra. Stosowanie nilotynibu doprowadziło do szybkiego ustąpienia objawów ogólnych oraz limfocytozy, a także ponownego uzyskania DMR.
Słowa kluczowe
przewlekła białaczka szpikowa, dazatynib, limfocytoza, duże ziarniste limfocyty


Tytuł
Limfocytoza CD4+CD8+ oraz wysięki osierdziowy i opłucnowy u chorego na przewlekłą białaczkę szpikową w fazie przewlekłej leczonego dazatynibem z powodu niepowodzenia terapii imatynibem
Czasopismo
Numer
Typ artykułu
Opis przypadku
Strony
301-307
Data publikacji on-line
2015-12-29
DOI
10.5603/Hem.2015.0041
Rekord bibliograficzny
Hematologia 2015;6(3):301-307.
Słowa kluczowe
przewlekła białaczka szpikowa
dazatynib
limfocytoza
duże ziarniste limfocyty
Autorzy
Krzysztof Lewandowski
Agata Lehman-Kopydłowska
Michał Gniot
Anna Czyż
Błażej Ratajczak
Mieczysław Komarnicki