Deregulacja onkogenu BCL6 jest najczęstszym zaburzeniem molekularnym w chłoniaku rozlanym
z dużych komórek B (DLBCL) u dorosłych. Gen BCL6 po raz pierwszy sklonowano
z translokacji chromosomalnych dotyczących 3q27. Gen ten koduje białko należące do rodziny
represorów transkrypcyjnych charakteryzujących się obecnością domeny BTB/POZ oraz palców
cynkowych. Dimeryzacja BCL6 powoduje rekrutację korepresorów, które odpowiadają za
zróżnicowane biologiczne funkcje tego białka. Ekspresja BCL6 w limfocytach B jest niezbędna
do rozpoczęcia reakcji germinalnej, w trakcie której komórki B intensywnie proliferują
i wskutek procesów edycji sekwencji genów immunoglobulinowych zwiększają powinowactwo
przeciwciał do antygenu. W obrębie centrum germinalnego BCL6 kontroluje ekspresję genów,
których represja zwiększa tolerancję na fizjologiczne uszkodzenia DNA wynikające ze specyfiki
reakcji germinalnej, reguluje progresję cyklu komórkowego, aktywację limfocytów oraz ich
różnicowanie. Wyciszenie ekspresji BCL6 jest wymagane do zakończenia reakcji germinalnej
i dalszego różnicowania limfocytów w komórki pamięci lub plazmocyty. Konstytutywna ekspresja
BCL6 wskutek zaburzeń strukturalnych lub mechanizmów czynnościowych uniemożliwia
różnicowanie limfocytów, sprzyja akumulacji dodatkowych zaburzeń genetycznych i indukuje
powstanie DLBCL. Z tego względu inhibicja aktywności BCL6 może stanowić racjonalny
cel terapeutyczny w chłoniakach z deregulacją tego onkogenu i czynnościowo zależnych od jego
ekspresji. Poznanie molekularnych zależności między strukturą i funkcją białka BCL6 pozwoliło
na podjęcie prób projektowania molekuł, które mogłyby specyficznie rozrywać interakcje
BCL6 z określonymi zestawami korepresorów i swoiście blokować jego określone funkcje.
Niniejszy artykuł stanowi przegląd doniesień dotyczących roli BCL6 w genezie DLBCL oraz
obecnego stanu zaawansowania badań dotyczących celowanych inhibitorów BCL6.