Futil anticancer therapy — ethical aspects

Abstract

Podstawową tezą niniejszego artykułu jest stwierdzenie, iż moralnie właściwe decyzje, dotyczące
kontynuowania bądź zaprzestania terapii przeciwnowotworowej, będą podejmowane wówczas,
gdy w procesie decyzyjnym zostanie uwzględniona zasada proporcjonalności środków,
u podstaw której leży prawda o świętości życia i prawda o nieuchronności śmierci. Zgodnie z tą
zasadą lekarz nie ma obowiązku stosowania uporczywej terapii, jednak nie wolno mu zaprzestać
realizowania opieki zwyczajnej za pomocą środków proporcjonalnych. Rozróżnienie między
środkami nieproporcjonalnymi (nieobowiązkowe) a środkami proporcjonalnymi (obowiązkowe)
dokonuje się poprzez uwzględnienie zarówno obiektywnych kryteriów medycznych, bardziej
znanych lekarzowi, jak i subiektywnych odczuć oraz stanów emocjonalnych pacjenta. Aby
to stało się możliwe, potrzebna jest pogłębiona komunikacja interpersonalna między lekarzem
i pacjentem, która sprawia, iż zostaną uszanowane autonomia pacjenta, sumienie oraz wiedza
lekarza.