Hipermetylacja DNA odgrywa znaczącą rolę w procesie onkogenezy, zwłaszcza w patogenezie
zespołów mielodysplastycznych (MDS). Leki o działaniu hipometylującym DNA prowadzą do
aktywacji genów supresorowych i regulujących cykl komórkowy, stanowiąc przykład terapii
epigenetycznej. Obecnie w leczeniu MDS stosuje się dwa leki o działaniu hipometylującym
DNA — azacytydynę i decytabinę. Leki te, zastosowane w małych dawkach, wpływają na
metylację kwasów nukleinowych poprzez hamowanie metylotransferazy DNA. W badaniach
randomizowanych wykazano, że znacząco poprawiają wyniki leczenia chorych na MDS,
a azacytydyna wydłuża ich przeżycie. Azacytydyna jest obecnie zalecana w leczeniu MDS z grupy
pośredniego i wysokiego ryzyka u chorych niekwalifikujących się do leczenia z zastosowaniem
allogenicznego przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych (allo-HSCT). Ważnym
mechanizmem działania leków hipometylujących jest możliwość indukowania reakcji „przeszczep
przeciwko białaczce” po allo-HSCT, poprzez nasilanie ekspresji antygenów HLA-DR
i antygenów białaczkowych na powierzchni komórek nowotworowych. Dokładne mechanizmy
działania leków hipometylujących nie są jeszcze poznane. Znaczenie dla odpowiedzi klinicznej
ma prawdopodobnie metabolizm wewnątrzkomórkowy tych leków. Poszukuje się biomarkerów
molekularnych, które pozwolą na przewidywanie skuteczności terapii.