Tom 2, Supl. B (2011)
OPISY PRZYPADKÓW
Opublikowany online: 2012-02-28
Większa odpowiedź molekularna uzyskana w rezultacie leczenia nilotynibem u chorego na przewlekłą białaczkę szpikową z toksycznością hematologiczną towarzyszącą leczeniu imatynibem i dazatynibem
Tomasz Sacha
Tom 2, Supl. B (2011)
OPISY PRZYPADKÓW
Opublikowany online: 2012-02-28
Streszczenie
Jedną z przyczyn niepowodzenia leczenia inhibitorami kinaz tyrozynowych (TKI) może być
toksyczność hematologiczna, która bywa przyczyną czasowego odstawiania inhibitorów oraz zmniejszenia ich dawek. W niniejszej pracy opisano przypadek chorego, u którego podczas
stosowania imatynibu oraz dazatynibu wystąpiła toksyczność hematologiczna w postaci niedokrwistości, neutropenii 3. stopnia i małopłytkowości 3. stopnia. Częste i długotrwałe odstawienia
tych leków oraz konieczność znacznego zmniejszenia dawki dazatynibu były przyczyną nieuzyskania optymalnej odpowiedzi na leczenie. W toku leczenia nilotynibem ustąpiły objawy
toksyczności hematologicznej i uzyskano całkowitą odpowiedź cytogenetyczną, a następnie większą odpowiedź molekularną. Powtarzająca się toksyczność hematologiczna, towarzysząca
terapii drugiego rzutu TKI II generacji, nie wyklucza możliwości dobrej tolerancji leczenia
kolejnym inhibitorem. Podjęcie takiej próby leczenia stwarza szansę na uzyskanie dobrej odpowiedzi terapeutycznej.
Streszczenie
Jedną z przyczyn niepowodzenia leczenia inhibitorami kinaz tyrozynowych (TKI) może być
toksyczność hematologiczna, która bywa przyczyną czasowego odstawiania inhibitorów oraz zmniejszenia ich dawek. W niniejszej pracy opisano przypadek chorego, u którego podczas
stosowania imatynibu oraz dazatynibu wystąpiła toksyczność hematologiczna w postaci niedokrwistości, neutropenii 3. stopnia i małopłytkowości 3. stopnia. Częste i długotrwałe odstawienia
tych leków oraz konieczność znacznego zmniejszenia dawki dazatynibu były przyczyną nieuzyskania optymalnej odpowiedzi na leczenie. W toku leczenia nilotynibem ustąpiły objawy
toksyczności hematologicznej i uzyskano całkowitą odpowiedź cytogenetyczną, a następnie większą odpowiedź molekularną. Powtarzająca się toksyczność hematologiczna, towarzysząca
terapii drugiego rzutu TKI II generacji, nie wyklucza możliwości dobrej tolerancji leczenia
kolejnym inhibitorem. Podjęcie takiej próby leczenia stwarza szansę na uzyskanie dobrej odpowiedzi terapeutycznej.
Słowa kluczowe
przewlekła białaczka szpikowa; inhibitory kinaz tyrozynowych; toksyczność
Tytuł
Większa odpowiedź molekularna uzyskana w rezultacie leczenia nilotynibem u chorego na przewlekłą białaczkę szpikową z toksycznością hematologiczną towarzyszącą leczeniu imatynibem i dazatynibem
Czasopismo
Hematologia
Numer
Tom 2, Supl. B (2011)
Strony
15-18
Data publikacji on-line
2012-02-28
Słowa kluczowe
przewlekła białaczka szpikowa
inhibitory kinaz tyrozynowych
toksyczność
Informacje o artykule