Zasady leczenia wstępnego i wtórnej profilaktyki przeciwzakrzepowej w zatorze tętnicy płucnej

Maciej Kostrubiec; Piotr Pruszczyk

Tom 1, Nr 2 (2010)

PRACE POGLĄDOWE

Opublikowany online: 2010-05-14

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Zasady leczenia wstępnego i wtórnej profilaktyki przeciwzakrzepowej w zatorze tętnicy płucnej

Maciej Kostrubiec, Piotr Pruszczyk

Hematologia 2010;1(2):126-135.

Tom 1, Nr 2 (2010)

PRACE POGLĄDOWE

Opublikowany online: 2010-05-14

Streszczenie

Ostra zatorowość płucna prowadzi do gwałtownego wzrostu ciśnienia w naczyniach płucnych i przeciążenia prawej komory serca. O wyborze metody leczenia decyduje stopień zaburzeń hemodynamicznych i wynikające z tego ryzyko zgonu. Pacjenta w stanie stabilnym leczy się przede wszystkim przeciwzakrzepowo, natomiast chorzy z hipotonią, we wstrząsie wymagają natychmiastowego odblokowania tętnic płucnych, co uzyskuje się, podając leki trombolityczne lub wykonując embolektomię przeskórną albo chirurgiczną. Drugim istotnym problemem jest czas wtórnej profilaktyki przeciwzakrzepowej. Decydujące znaczenie ma w tym przypadku ryzyko nawrotu zakrzepicy, oceniane obecnie głównie na podstawie pierwotnej przyczyny żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz coraz częściej - stężenia D-dimeru miesiąc po odstawieniu leków przeciwzakrzepowych.