Tom 1, Nr 3 (2010)
Opis przypadku
Opublikowany online: 2010-07-27
Toksyczne uszkodzenie wątroby w przebiegu leczenia imatynibem chorych z przewlekłą białaczką szpikową
Agnieszka Kołkowska-Leśniak, Katarzyna Budziszewska, Ilona Seferyńska, Krzysztof Warzocha
Hematologia 2010;1(3):254-260.
Tom 1, Nr 3 (2010)
OPISY PRZYPADKÓW
Opublikowany online: 2010-07-27
Streszczenie
BCR-ABL1 i c-KIT. Ze względu na ten mechanizm działania został zarejestrowany do leczenia
chorych z przewlekłą białaczką szpikową (CML) w fazach przewlekłej, akceleracji i kryzy
blastycznej, chorych z nieoperacyjnymi i rozsianymi nowotworami podścieliska przewodu pokarmowego
(GIST), a także w innych rzadkich chorobach nowotworowych przebiegających
z nieprawidłowościami genetycznymi dotyczącymi receptora czynnika aktywacji płytek, takich
jak przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne z t(5;12) czy zespół hipereozynofilowy. Mimo
bardzo dobrej tolerancji terapii u około 2-5% chorych leczonych IM mogą wystąpić objawy
uszkodzenia wątroby. W pracy przedstawiono opis dwóch przypadków klinicznych toksycznego
uszkodzenia wątroby w trakcie leczenia IM w standardowej dawce 400 mg na dobę. W obu
przypadkach odstawienie tego leku pozwoliło uzyskać normalizację czynności wątroby, ale
jednocześnie obserwowano utratę odpowiedzi cytogenetycznej i hematologicznej. Włączenie
inhibitora kinazy tyrozynowej II generacji - dazatynibu, w dawce 100 mg na dobę, pozwoliło
na szybkie odzyskanie remisji hematologicznej i cytogenetycznej, przy braku objawów uszkodzenia
wątroby. Oba opisane przypadki dokumentują możliwość wystąpienia polekowego
uszkodzenia wątroby w przebiegu leczenia IM oraz związaną z tym konieczność systematycznego
kontrolowania biochemicznych wskaźników czynności wątroby w czasie stosowania tego leku.
Hematologia 2010; 1, 3: 254-260
Streszczenie
BCR-ABL1 i c-KIT. Ze względu na ten mechanizm działania został zarejestrowany do leczenia
chorych z przewlekłą białaczką szpikową (CML) w fazach przewlekłej, akceleracji i kryzy
blastycznej, chorych z nieoperacyjnymi i rozsianymi nowotworami podścieliska przewodu pokarmowego
(GIST), a także w innych rzadkich chorobach nowotworowych przebiegających
z nieprawidłowościami genetycznymi dotyczącymi receptora czynnika aktywacji płytek, takich
jak przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne z t(5;12) czy zespół hipereozynofilowy. Mimo
bardzo dobrej tolerancji terapii u około 2-5% chorych leczonych IM mogą wystąpić objawy
uszkodzenia wątroby. W pracy przedstawiono opis dwóch przypadków klinicznych toksycznego
uszkodzenia wątroby w trakcie leczenia IM w standardowej dawce 400 mg na dobę. W obu
przypadkach odstawienie tego leku pozwoliło uzyskać normalizację czynności wątroby, ale
jednocześnie obserwowano utratę odpowiedzi cytogenetycznej i hematologicznej. Włączenie
inhibitora kinazy tyrozynowej II generacji - dazatynibu, w dawce 100 mg na dobę, pozwoliło
na szybkie odzyskanie remisji hematologicznej i cytogenetycznej, przy braku objawów uszkodzenia
wątroby. Oba opisane przypadki dokumentują możliwość wystąpienia polekowego
uszkodzenia wątroby w przebiegu leczenia IM oraz związaną z tym konieczność systematycznego
kontrolowania biochemicznych wskaźników czynności wątroby w czasie stosowania tego leku.
Hematologia 2010; 1, 3: 254-260
Słowa kluczowe
przewlekła białaczka szpikowa; imatynib; dazatynib; hepatotoksyczność
Tytuł
Toksyczne uszkodzenie wątroby w przebiegu leczenia imatynibem chorych z przewlekłą białaczką szpikową
Czasopismo
Hematologia
Numer
Tom 1, Nr 3 (2010)
Typ artykułu
Opis przypadku
Strony
254-260
Data publikacji on-line
2010-07-27
Rekord bibliograficzny
Hematologia 2010;1(3):254-260.
Słowa kluczowe
przewlekła białaczka szpikowa
imatynib
dazatynib
hepatotoksyczność
Autorzy
Agnieszka Kołkowska-Leśniak
Katarzyna Budziszewska
Ilona Seferyńska
Krzysztof Warzocha