Podstawą diagnostyki chłoniaków jest korelacja cech klinicznych, morfologicznych, immunofenotypowych i genetycznych. Mimo sprecyzowanych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) kryteriów dla poszczególnych jednostek histoklinicznych rozpoznawanie chłoniaków jest jednym z najtrudniejszych zadań w histopatologii. Najczęstsze pomyłki dotyczą: 1) błędnego różnicowania zmian odczynowych i chłoniaków; 2) nieprawidłowego klasyfikowania poszczególnych typów chłoniaków; 3) nieprawidłowej interpretacji immunofenotypu chłoniaków; 4) trudności w ocenie klonalności w badaniach molekularnych. Prawidłowe rozpoznawanie i klasyfikowanie trudnych przypadków wymaga ścisłej współpracy klinicysty, patologa i biologa molekularnego. Celem pracy jest wskazanie klinicystom i patologom przyczyn najczęstszych pomyłek.
Hematologia 2010; 1, 4: 271-279