Erytropoetyna &#8212; alternatywne leczenie niedokrwisto&#339;ci u niemowląt

Sydonia Gołąbiowska-Staroszczyk; Michał Matysiak; Anna Adamowicz-Salach; Katarzyna Albrecht-Stanisławska; Agata Sobocińska-Mirska

Tom 2, Nr 1 (2011)

Artykuł przeglądowy

Opublikowany online: 2011-03-24

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Erytropoetyna — alternatywne leczenie niedokrwistoœci u niemowląt

Sydonia Gołąbiowska-Staroszczyk, Michał Matysiak, Anna Adamowicz-Salach, Katarzyna Albrecht-Stanisławska, Agata Sobocińska-Mirska

Hematologia 2011;2(1):71-82.

Tom 2, Nr 1 (2011)

PRACE POGLĄDOWE

Opublikowany online: 2011-03-24

Streszczenie

Niedokrwistość to jeden z najczęstszych problemów hematologicznych u niemowląt. Okresem szczególnej podatności na tę chorobę są pierwsze 3 miesiące życia, w których może się ona rozwijać na podłożu tak zwanej fizjologicznej niedokrwistości. Grupą niemowląt o zwiększonym ryzyku niedokrwistości są wcześniaki oraz niemowlęta urodzone o czasie, które są obarczone dodatkowymi czynnikami pogarszającymi parametry czerwonokrwinkowe, takimi jak konflikt serologiczny, przebycie zakażenia czy utrata krwi w okresie okołoporodowym. Wśród czynników determinujących wystąpienie niedokrwistości w pierwszych miesiącach życia kluczową rolę odgrywa niedobór erytropoetyny (Epo). Do niedawna jedynym dostępnym sposobem leczenia opisanych pacjentów były uzupełniające transfuzje koncentratu krwinek czerwonych (kkcz). Od lat 90. XX wieku leczeniem, które w wielu przypadkach może stanowić alternatywę dla kkcz, stała się ludzka rekombinowana erytropoetyna (rHuEpo). Powstałe w ciągu 20 lat bogate piśmiennictwo, dokumentujące liczne wieloośrodkowe badania, potwierdza wysoką skuteczność i bezpieczeństwo rHuEpo w terapii niemowląt z niedokrwistością.
Hematologia 2011; 2, 1: 71–82