Patofizjologia, rozpoznawanie i leczenie rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego

Jerzy Windyga

Tom 2, Nr 4 (2011)

Artykuł przeglądowy

Opublikowany online: 2011-12-28

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Patofizjologia, rozpoznawanie i leczenie rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego

Jerzy Windyga

Hematologia 2011;2(4):326-331.

Tom 2, Nr 4 (2011)

PRACE POGLĄDOWE

Opublikowany online: 2011-12-28

Streszczenie

Istotą rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego (DIC) jest uogólniona aktywacja krzepnięcia krwi z wytworzeniem dużej ilości fibryny, która, blokując przepływ krwi w mikrokrążeniu, przyczynia się do rozwoju niewydolności wielu narządów. W procesie tworzenia zakrzepów dochodzi do zużycia płytek krwi, fibrynogenu i innych czynników krzepnięcia, objawiającego się skazą krwotoczną (koagulopatia ze zużycia). Rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe nie jest odrębną jednostką chorobową, lecz zespołem wtórnym do wielu różnych chorób i stanów klinicznych. Nie ma jednego testu laboratoryjnego, którego wynik pozwoliłby jednoznacznie potwierdzić lub wykluczyć rozpoznanie DIC. Dlatego w procesie jego rozpoznawania wykorzystuje się kilka powszechnie dostępnych laboratoryjnych testów hemostazy, które niedawno zgrupowano w punktowy algorytm diagnostyczny. Najważniejszą zasadą postępowania w DIC jest szybkie zwalczanie choroby podstawowej, w przebiegu której DIC się rozwinęło. Pozostałe opcje terapeutyczne obejmują substytucję składników krwi, hamowanie krzepnięcia (heparyna, aktywowane białko C) oraz, bardzo rzadko, stosowanie antyfibrynolityków.
Hematologia 2011; 2, 4: 326–331

Streszczenie

Istotą rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego (DIC) jest uogólniona aktywacja krzepnięcia krwi z wytworzeniem dużej ilości fibryny, która, blokując przepływ krwi w mikrokrążeniu, przyczynia się do rozwoju niewydolności wielu narządów. W procesie tworzenia zakrzepów dochodzi do zużycia płytek krwi, fibrynogenu i innych czynników krzepnięcia, objawiającego się skazą krwotoczną (koagulopatia ze zużycia). Rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe nie jest odrębną jednostką chorobową, lecz zespołem wtórnym do wielu różnych chorób i stanów klinicznych. Nie ma jednego testu laboratoryjnego, którego wynik pozwoliłby jednoznacznie potwierdzić lub wykluczyć rozpoznanie DIC. Dlatego w procesie jego rozpoznawania wykorzystuje się kilka powszechnie dostępnych laboratoryjnych testów hemostazy, które niedawno zgrupowano w punktowy algorytm diagnostyczny. Najważniejszą zasadą postępowania w DIC jest szybkie zwalczanie choroby podstawowej, w przebiegu której DIC się rozwinęło. Pozostałe opcje terapeutyczne obejmują substytucję składników krwi, hamowanie krzepnięcia (heparyna, aktywowane białko C) oraz, bardzo rzadko, stosowanie antyfibrynolityków.
Hematologia 2011; 2, 4: 326–331

Pełny tekst:
Pokaż PDF Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

DIC; heparyna; substytucja; testy krzepnięcia; D-dimer; antytrombina; białko C; antyfibrynolityki; składniki krwi

Informacje o artykule

Tytuł

Patofizjologia, rozpoznawanie i leczenie rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego

Czasopismo

Hematologia

Numer

Tom 2, Nr 4 (2011)

Typ artykułu

Artykuł przeglądowy

Strony

326-331

Data publikacji on-line

2011-12-28

Rekord bibliograficzny

Hematologia 2011;2(4):326-331.

Słowa kluczowe

DIC
heparyna
substytucja
testy krzepnięcia
D-dimer
antytrombina
białko C
antyfibrynolityki
składniki krwi

Autorzy

Jerzy Windyga