Przewlekła choroba nerek u pacjentów po przeszczepieniu wątroby

Abstract

Przewlekła choroba nerek (PChN) u biorców wątroby jest zjawiskiem stosunkowo częstym i wiąże się z wysokim ryzykiem śmiertelności oraz schyłkowej niewydolności nerek wymagającej dializoterapii. Etiopatogeneza PChN po przeszczepieniu wątroby (LTx) jest zazwyczaj wieloczynnikowa. Wśród najważniejszych czynników ryzyka wymienia się między innymi: toksyczność leków (zwłaszcza immunosupresyjnych), upośledzoną czynność nerek przed LTx, zakażenie HCV, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, zespół metaboliczny, otyłość. Ze względu na to, że śmiertelność w tej grupie pacjentów koreluje z wartością GFR, istotna jest jak najbardziej wiarygodna ocena funkcji nerek zarówno przed, jak i po LTx. W tym celu możemy wykorzystać wzory bazujące na stężeniu kreatyniny, stężenie specyficznych markerów czy też badanie klirensu endogennych substancji. Do identyfikacji biorców wątroby obarczonych ryzykiem rozwoju schyłkowej niewydolności nerek może posłużyć kalkulator RRI. Biopsja nerki — badanie uważane za bezpieczne — może w diagnostyce tej grupy chorych wskazać przyczynę pogorszenia funkcji nerek, co niesie implikacje kliniczne w postaci wdrożenia odpowiedniego leczenia. Biorcy wątroby wymagają odpowiedniej prewencji, która powinna zostać wdrożona już przed operacją i następnie kontynuowana.