Dializa otrzewnowa jako ratunkowa metoda terapii po ponad 20 latach leczenia nerkozastępczego i braku dostępu naczyniowego do technik zewnątrzustrojowych — opis przypadku
Abstract
Opisano 66-letniego mężczyznę z 23-letnim wywiadem leczenia nerkozastępczego, który w latach 90. XX wieku został włączony do leczenia hemodializami z powodu schyłkowej niewydolności nerek w przebiegu nefropatii IgA. Po 3 latach dializoterapii otrzymał allogeniczny przeszczep nerki od dawcy zmarłego. Na skutek nawrotu nefropatii IgA w nerce przeszczepionej w 2009 roku był włączony ponownie do przewlekłego programu hemodializ. Zasadniczym problemem było zapewnienie choremu dostępu naczyniowego; już w 2009 roku stwierdzono zwężenie żyły podobojczykowej prawej, które leczono wenoplastyką z implantacją stentu. W 2014 roku stwierdzono krytyczne zwężenie obu żył ramienno-głowowych oraz żyły głównej górnej. Chory był konsultowany przez chirurga naczyniowego; nie kwalifikował się do wytworzenia stałego dostępu do hemodializy, wykluczono także możliwość zabiegów naprawczych na dużych naczyniach klatki piersiowej. W sytuacji braku dostępu naczyniowego do hemodializy wszczepiono mu cewnik Tenckhoffa do jamy otrzewnowej, a miesiąc później zmieniono metodę leczenia nerkozastępczego z hemodializy na automatyczną dializę otrzewnową. W przekonaniu chorego miało to być leczenie na krótki czas przed śmiercią. Pacjent nie miał diurezy. Obecnie chory jest zrehabilitowany, przebieg leczenia dializą otrzewnową przebiega bez powikłań. Ultrafiltracja wynosi około 1200 ml/dobę, a znormalizowany tygodniowy klirens mocznika — 2,43. Pacjent jest obecnie przekonany do leczenia dializą otrzewnową, współpracujący i zadowolony z efektów terapii.
Keywords: dializa otrzewnowahemodializaprzeszczep nerkidostęp naczyniowy
References
- Tordoir JH, Mickley V. European guidelines for vascular access: clinical algorithms on vascular access for haemodialysis. EDTNA ERCA J. 2003; 29(3): 131–136.
- Weyde W, Krajewska M, Klinger M. Dostęp naczyniowy do hemodializy. Forum Nefrol. 2008; 1: 119–126.
- Bouarich H, Lopez S, Alvarez C, et al. Do coronary calcifications predict cardiovascular events and mortality in advanced CKD patients? Abstr 49th ERA-EDTA Congr , 24–27 05 2012, Paris, France. Nephrol Dial Transplant. 2012; 27(supl. 2): ii230–ii231.
- Foley RN, Parfrey PS, Sarnak M. Epidemiology of cardiovascular disease in chronic renal disease. J Am Soc Nephrol. 1998; 9(supl. 12): 16–23.
- Han SH, Choi HY, Kim DKi, et al. Elevated cardiac troponin T predicts cardiovascular events in asymptomatic continuous ambulatory peritoneal dialysis patients without a history of cardiovascular disease. Am J Nephrol. 2009; 29(2): 129–135.
- Pasierski T. Ocena rokowania chorych z przewlekłą chorobą nerek. In: Pasierski T, Myśliwiec M, Imiela J. ed. Kardionefrologia, wyd. 2. . Med. Trib. Pol., Warszawa 2007: 49.
- Petrovic D, Stojimirovic B. Cardiovascular morbidity and mortality in patients treated with hemodialysis: Epidemiological analysis. Vojnosanitetski pregled. 2008; 65(12): 893–900.
- Liberek T. Rola dializy otrzewnowej w zintegrowanym modelu leczenia nerkozastępczego. Forum Nefrol. 2009; 2: 10–14.
- Matuszkiewicz-Rowińska J, Wojtaszek E. Miejsce dializy otrzewnowej we współczesnym leczeniu nerkozastępczym u osób dorosłych. Nefrol Dial Pol. 2010; 14: 86–89.
- Liberek T, Renke M, Kowalewska J. Outcome of therapy in patients transferred from hemodialysis to peritoneal dialysis. Perit Dial Int. 2004; 24(supl. 2): 39.
- Rivera M, Burguera V, Rodriguez Palomares JR, et al. Peritoneal dialysis (PD) is a successful treatment after complete haemodialysis (HD) blood access failure complicated with superior vena cava syndrome (SVCS). NDT Plus. 2010; 3(5): 471–473.
- Sezer S, Ozdemir N, Arat Z, et al. What happens after conversion of treatment to continuous ambulatory peritoneal dialysis from hemodialysis? Adv Perit Dial. 2000; 16: 177–181.
