Praktyczne aspekty zastosowania urokinazy w długoterminowym utrzymaniu cewników dializacyjnych

Abstract

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek wytworzenie i utrzymanie dobrze funkcjonującego dostępu naczyniowego warunkuje możliwość wielokrotnych zabiegów dializy i ma istotny wpływ na czas przeżycia chorych dializowanych. Powikłania w obrębie dostępu naczyniowego stanowią obecnie jedną z najważniejszych przyczyn śmiertelności w grupie chorych przewlekle dializowanych. Wzrastająca liczba pacjentów, dla których cewnik permanentny stanowi jedyny możliwy dostęp naczyniowy, skłania do jeszcze większej standaryzacji opieki. Optymalizacja procedur, intensywny monitoring, przestrzeganie aseptyki są głównymi czynnikami mającymi zdecydowany wpływ na liczbę powikłań w obrębie dostępu naczyniowego. Długoletnie wykorzystywanie cewnika naczyniowego do przewlekłej dializoterapii może zwiększać ryzyko incydentów zakrzepowych. Dlatego też odpowiednie utrzymanie cewnika naczyniowego, zwłaszcza przeciwdziałanie jego zakrzepicy, stanowią poważne wyzwanie dla zespołów pielęgniarskich w stacjach dializ. Celem niniejszej pracy była analiza skuteczności urokinazy w udrażnianiu cewników naczyniowych u pacjentów hemodializowanych.
Forum Nefrologiczne 2011, tom 4, nr 1, 68–74