Cukrzycowa choroba nerek w stadium 3 i 4 przewlekłej choroby nerek

Abstract

Cukrzycowa choroba nerek jest przewlekłym powikłaniem cukrzycy zaliczanym do mikroangiopatii. Występuje u 30–40% chorych na cukrzycę typu 1 i 2. Oprócz niemodyfikowalnych czynników genetycznych ogromną rolę w jej rozwoju odgrywają czynniki modyfikowalne - hiperglikemia, nadciśnienie tętnicze, dyslipidemia, otyłość i palenie tytoniu. Ograniczenie lub eliminacja wymienionych niekorzystnych czynników (nefroprotekcja) może znacznie opóźniać wystąpienie cukrzycowej choroby nerek, zmniejszyć progresję, a nawet jej zapobiec. Równie ważne jak skuteczne zapobieganie rozwojowi cukrzycowej choroby nerek, jest jej wczesne rozpoznawanie i leczenie. Badania przesiewowe w celu wczesnego wykrycia nefropatii cukrzycowej (albuminuria, eGFR) powinny być wykonywane corocznie u pacjentów z cukrzycą typu 2 od chwili rozpoznania cukrzycy i corocznie po 5 latach od rozpoznania cukrzycy typu 1.
Wczesne włączenie leczenia nefroprotekcyjnego i odpowiednia edukacja chorego umożliwiają nie tylko zmniejszenie progresji lub nawet zahamowanie procesu uszkodzenia nerek, ale również zmniejszenie ryzyka sercowo-naczyniowego i ryzyka zgonu, przyczyniając się do poprawy rokowania u pacjentów z cukrzycową chorobą nerek. Wczesne kierowanie pacjentów z przewlekłą chorobą nerek do nefrologa (eGFR < 60 ml/min/ /1,73 m²) pozwala na właściwe leczenie i kontrolę przebiegu choroby, a w razie konieczności - wybór optymalnej metody leczenia nerkozastępczego.