Aktualne problemy diagnostyki chorób nerek

Abstract

Przewlekła choroba nerek (PChN) stanowi poważne wyzwanie medyczne i społeczne, ponieważ zespół ten występuje u ponad 10% populacji świata. Stąd ogromnie istotne jest ustalenie zasad diagnostyki, które powinny być powszechnie wdrażane w życie. Diagnostyka PChN powinna spełniać dwa podstawowe zadania. Pierwsze z nich to diagnostyka populacyjna mająca na celu identyfikację grup posiadających czynniki ryzyka mogące inicjować i/lub nasilać postęp PChN. Wśród tej grupy należy przeprowadzić drugi etap diagnostyki, czyli badania przesiewowe (badanie ogólne moczu, albuminuria, eGFR) w celu ustalenia, u którego z należących do niej pacjentów istotnie doszło do rozwoju PChN. Kolejny etap to diagnostyka szczegółowa, która często wymaga przeprowadzenia specjalistycznych badań. U wielu pacjentów diagnostyka szczegółowa mająca na celu ustalenie ostatecznego rozpoznania podstawowej choroby nerek powinna być prowadzona pod nadzorem specjalisty nefrologa. Należy pamiętać, że w większości przypadków choroby prowadzące do tego zespołu chorobowego przebiegają skrycie i skąpoobjawowo na przykład pod postacią bezobjawowych zmian w moczu. Stąd też konieczne są wysiłki zmierzające do uświadomienia tych faktów zarówno środowisku medycznemu, jak też społeczeństwu, co powinno wpłynąć na odpowiednio wczesne przeprowadzenie diagnostyki w skali populacyjnej oraz szczegółowej dotyczącej indywidualnych pacjentów.