Zespół antyfosfolipidowy a przeszczepianie nerek

Abstract

Zespół antyfosfolipidowy (APS) to jedna z częściej rozpoznawanych chorób autoimmunologicznych końca XX wieku. Ze względu na bogatą symptomatologię budzi zainteresowanie klinicystów z różnych dziedzin, w tym transplantologii. Problem wciąż stanowi kwalifikacja chorych z APS do zabiegu przeszczepienia nerki oraz czas i intensywność leczenia antykoagulacyjnego. Nie ma aktualnie standardu postępowania przeciwzakrzepowego; stosowane leczenie stanowi wypadkową doświadczeń różnych ośrodków. Przedstawiono przegląd piśmiennictwa dotyczący postępowania z chorymi z grupy zwiększonego ryzyka zakrzepowego ze szczególnym uwzględnieniem obecności przeciwciał antyfosfolipidowych, którzy wymagają leczenia nerkozastępczego (dializoterapia, przeszczepienie). Najpowszechniej stosowana profilaktyka obejmuje preparaty heparyny, doustne antykoagulanty, kwas acetylosalicylowy. Na podstawie obserwacji prowadzonych na małych grupach pacjentów sugeruje się korzyści z leczenia acenokumarolem.