Pogorszenie czynności nerek, czyli co należy wiedzieć w wypadku stwierdzenia obniżonego przesączania kłębuszkowego

Abstract

Wyniki badań epidemiologicznych wskazują na ciągły wzrost liczby osób z przewlekłą chorobą nerek (PChN), w tym także pacjentów z upośledzoną czynnością wydalniczą nerek. Fakt ten po pierwsze stwarza konieczność zwiększonej czujności lekarzy w podejrzewaniu PChN. Po drugie wymaga dokonywania oceny wydalniczej funkcji nerek u chorych należących do grup zwiększonego ryzyka występowania PChN oraz wówczas, gdy pacjent jest narażony na działanie czynników usposabiających bądź mogących inicjować rozwój PChN. Najprostszym, a zarazem w większości sytuacji klinicznych wystarczająco dokładnym sposobem ocenienia czynności wydalniczej nerek jest oszacowanie przesączania kłębuszkowego ze stężenia kreatyniny w surowicy na podstawie jednego z wielu dostępnych wzorów. Oceny funkcji nerek należy dokonywać także u osób w podeszłym wieku, mimo obniżania się jej związanego z samym procesem starzenia, gdyż udowodniono, że obniżona wielkość przesączania kłębuszkowego jest niezależnym czynnikiem ryzyka zgonu. Wśród najczęstszych przyczyn PChN w najbardziej zaawansowanym stadium, oprócz cukrzycy, kłębuszkowych zapaleń nerek, nadciśnienia tętniczego i śródmiąższowych zapaleń nerek, są - ciągle na wysokiej pozycji - przyczyny nieznane. Wskazuje to na niedoskonałości wczesnego rozpoznawania PChN oraz kryje w sobie potencjalnie znaczne efekty możliwych do wprowadzenia działań nefroprotekcyjnych. Interdyscyplinarna opieka nad pacjentem z PChN, w której uczestniczą lekarze różnych specjalności, oraz szeroko zakrojone działania nefroprotekcyjne na wielu płaszczyznach jednocześnie, z edukacją chorych włącznie, stanowią szansę na zahamowanie lub co najmniej spowolnienie progresji PChN.