Vol 3, No 1 (2010)
Prace poglądowe
Published online: 2010-03-31
Woda jako toksyna mocznicowa?
Forum Nefrologiczne 2010;3(1):12-17.
Abstract
Według klasycznej definicji opartej na charakterystyce
fizykochemicznej, toksyny mocznicowe to
substancje o określonej masie cząsteczkowej, gromadzone
w organizmie w związku z ubytkiem filtracji
kłębuszkowej, które można usuwać w czasie zabiegu
dializy lub technik alternatywnych. Woda jest
integralną substancją stanowiącą przeciętnie 60%
masy ciała człowieka, warunkującą utrzymanie stałości
środowiska wewnętrznego organizmu ludzkiego.
Woda, w uproszczonym ujęciu, jest substancją,
która gromadząc się w nadmiarze w przestrzeni
śródnaczyniowej oraz śródmiąższowej, powoduje bardzo groźne następstwa w postaci obrzęku tkanek
obwodowych i płuc, nadciśnienia tętniczego. Należy
ją usuwać w celu zapewnienia normowolemii. Dlatego
powinno się ją uważać za klasyczną toksynę
mocznicową. W codziennej praktyce klinicznej należy
wnikliwie kontrolować stan nawodnienia z zastosowaniem
badania klinicznego, badań obrazowych
(zdjęcie RTG, tomografia komputerowa) oraz metod
oceny wielkości przedziałów wodnych (TBW, ECW,
ICW), z których największe zainteresowanie budzi
wśród badaczy bioimpedancja elektryczna.
Keywords: wodatoksyna mocznicowaschyłkowa niewydolność nerek
References
- Vanholder R, Abou-Deif O, Argiles A, et al. The role of EUTox in uremic toxin research. Semin Dial. 2009; 22(4): 323–328.
- Kokot F, Franek E. Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej. In: Myśliwiec M, Franek E. ed. Choroby nerek. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008: 12.
- Wizemann V, Schilling M. Dilemma of assessing volume state--the use and the limitations of a clinical score. Nephrol Dial Transplant. 1995; 10(11): 2114–2117.
- Jaeger JQ, Mehta RL. Assessment of dry weight in hemodialysis: an overview. J Am Soc Nephrol. 1999; 10(2): 392–403.
- Kraemer M, Rode C, Wizemann V. Detection limit of methods to assess fluid status changes in dialysis patients. Kidney Int. 2006; 69(9): 1609–1620.
- Watson PE, Watson ID, Batt RD. Total body water volumes for adult males and females estimated from simple anthropometric measurements. Am J Clin Nutr. 1980; 33(1): 27–39.
- Charra B, Chazot C. Volume control, blood pressure and cardiovascular function. Lessons from hemodialysis treatment. Nephron Physiol. 2003; 93(4): 94–101.
- Dasselaar JJ, Huisman RM, de Jong PE, et al. Measurement of relative blood volume changes during haemodialysis: merits and limitations. Nephrol Dial Transplant. 2005; 20(10): 2043–2049.
- Reddan DN, Szczech LA, Hasselblad V, et al. Intradialytic blood volume monitoring in ambulatory hemodialysis patients: a randomized trial. J Am Soc Nephrol. 2005; 16(7): 2162–2169.
- Bednarek-Skublewska A, Zaluska W, Ksiazek A. The relationship between serum level of N-terminal pro-B-type natriuretic peptide and nutritional status, and inflammation in chronic hemodialysis patients. Clin Nephrol. 2010; 73(1): 14–20.
- Matthie JR. Bioimpedance measurements of human body composition: critical analysis and outlook. Expert Rev Med Devices. 2008; 5(2): 239–261.
- Zhu F, Leonard EF, Levin NW. Extracellular fluid redistribution during hemodialysis: bioimpedance measurement and model. Physiol Meas. 2008; 29(6): S491–S501.
- Chamney PW, Wabel P, Moissl UM, et al. A whole-body model to distinguish excess fluid from the hydration of major body tissues. Am J Clin Nutr. 2007; 85(1): 80–89.
- Moissl UM, Wabel P, Chamney PW, et al. Body fluid volume determination via body composition spectroscopy in health and disease. Physiol Meas. 2006; 27(9): 921–933.
- Wabel P, Moissl U, Chamney P, et al. Towards improved cardiovascular management: the necessity of combining blood pressure and fluid overload. Nephrol Dial Transplant. 2008; 23(9): 2965–2971.
- Wabel P, Chamney P, Moissl U, et al. Importance of whole-body bioimpedance spectroscopy for the management of fluid balance. Blood Purif. 2009; 27(1): 75–80.
- López-Gómez JM, Villaverde M, Jofre R, et al. Interdialytic weight gain as a marker of blood pressure, nutrition, and survival in hemodialysis patients. Kidney Int Suppl. 2005(93): S63–S68.
- Stegmayr BG, Brannstrom M, Bucht S, et al. Minimized weight gain between hemodialysis contributes to a reduced risk of death. Int J Artif Organs. 2006; 29(7): 675–680.
- Lindberg M, Prütz KG, Lindberg P, et al. Interdialytic weight gain and ultrafiltration rate in hemodialysis: lessons about fluid adherence from a national registry of clinical practice. Hemodial Int. 2009; 13(2): 181–188.
- Wizemann V, Wabel P, Chamney P, et al. The mortality risk of overhydration in haemodialysis patients. Nephrol Dial Transplant. 2009; 24(5): 1574–1579.
- Kalantar-Zadeh K, Regidor DL, Kovesdy CP, et al. Fluid retention is associated with cardiovascular mortality in patients undergoing long-term hemodialysis. Circulation. 2009; 119(5): 671–679.
- Paniagua R, Ventura Md, Avila-Diaz M, et al. NT-proBNP, fluid volume overload and dialysis modality are independent predictors of mortality in ESRD patients. Nephrology Dialysis Transplantation. 2009; 25(2): 551–557.
- Davison SN, Jhangri GS, Jindal K, et al. Comparison of volume overload with cycler-assisted versus continuous ambulatory peritoneal dialysis. Clin J Am Soc Nephrol. 2009; 4(6): 1044–1050.
- Avila-Díaz M, Ventura Md, Valle D, et al. Inflammation and extracellular volume expansion are related to sodium and water removal in patients on peritoneal dialysis. Perit Dial Int. 2006; 26(5): 574–580.
- Ozkahya M, Ok E, Cirit M, et al. Regression of left ventricular hypertrophy in haemodialysis patients by ultrafiltration and reduced salt intake without antihypertensive drugs. Nephrol Dial Transplant. 1998; 13(6): 1489–1493.
- Charra B. Fluid balance, dry weight, and blood pressure in dialysis. Hemodial Int. 2007; 11(1): 21–31.
