Vol 3, No 2 (2010)
Program edukacyjny "Zagadnienia współczesnej nefrologii" - Nefro Club
Published online: 2010-05-25

open access

Page views 748
Article views/downloads 13338
Get Citation

Connect on Social Media

Connect on Social Media

Woda i płyn dializacyjny - zasady przygotowania i kontroli

Jacek Manitius
Forum Nefrologiczne 2010;3(2):114-117.

Abstract

Stopień czystości wody i płynu dializacyjnego, stosowanych w dializoterapii, ma istotne znaczenie dla przebiegu dalszego leczenia. Zawarte w wodzie bakterie oraz ich produkty, przedostając się przez błonę półprzepuszczalną do organizmu, mogą wywołać ostry i przewlekły stan zapalny. Coraz powszechniejsze stosowanie technik wysokoprzepływowych wymusza stosowanie wody o dużym stopniu czystości - ultraczystej. Korzyści wynikające ze stosowania wody ultraczystej przedstawiono z punktu widzenia korzyści klinicznych i ekonomicznych.
Forum Nefrologiczne 2010, tom 3, nr 2, 114-117

Article available in PDF format

View PDF (Polish) Download PDF file

References

  1. Hoenich NA, Levin R. The implications of water quality in hemodialysis. Semin Dial. 2003; 16(6): 492–497.
  2. Zdrojewski Z. Wysoko wydajne techniki dializacyjne. Prob Lek. 2006; 45: 140–143.
  3. European best practise for hemodialysis. ysis fluid purity. Dialysis fluid purity Nephrol Dial Transplant. 2002; 17(supl.7): 45–62.
  4. Hoenich NA, Levin R. Water treatment for dialysis: technology and clinical implications. In: Ronco C, Cruz DN. ed. Hemodialysis-from basic research to clinical trials. Contrib. Nephrol., Basel, Karger 2008: 1–6.
  5. Schindler R. Inflammation and dialysate quality. Hemodialysis International. 2006; 10(s1): S56–S59.
  6. Ledebo I. Ultrapure dialysis fluid--how pure is it and do we need it? Nephrol Dial Transplant. 2007; 22(1): 20–23.
  7. Laude-Sharp M, Haeffner-Cavaillon N, Caroff M, et al. Dissociation between the interleukin 1-inducing capacity and Limulus reactivity of lipopolysaccharides from gram-negative bacteria. Cytokine. 1990; 2(4): 253–258.
  8. Schindler R, Beck W, Deppisch R, et al. Short bacterial DNA fragments: detection in dialysate and induction of cytokines. J Am Soc Nephrol. 2004; 15(12): 3207–3214.
  9. Lonnemann G, Behme TC, Lenzner B, et al. Permeability of dialyzer membranes to TNF alpha-inducing substances derived from water bacteria. Kidney Int. 1992; 42(1): 61–68.
  10. Schindler R, Christ-Kohlrausch F, Frei U, et al. Differences in the permeability of high-flux dialyzer membranes for bacterial pyrogens. Clin Nephrol. 2003; 59(6): 447–454.
  11. Lonnemann G. Should ultra-pure dialysate be mandatory? Nephrol Dial Transplant. 2000; 15 Suppl 1: 55–59.
  12. Lonnemann G. The quality of dialysate: An integrated approach. Kidney International. 2000; 58: S112–S119.
  13. Sitter T. Dialysate related cytokine induction and response to recombinant human erythropoietin in haemodialysis patients. Nephrology Dialysis Transplantation. 2000; 15(8): 1207–1211.
  14. Schwalbe S, Holzhauer M, Schaeffer J, et al. Beta 2-microglobulin associated amyloidosis: a vanishing complication of long-term hemodialysis? Kidney Int. 1997; 52(4): 1077–1083.
  15. Brunet P, Berland Y. Water quality and complications of haemodialysis. Nephrol Dial Transplant. 2000; 15(5): 578–580.
  16. Friedman AN, Fadem SZ. Reassessment of albumin as a nutritional marker in kidney disease. J Am Soc Nephrol. 2010; 21(2): 223–230.
  17. Bommer J. Sterile filtration of dialysate: is it really of no use? Nephrol Dial Transplant. 2001; 16(10): 1992–1994.
  18. Bautembach S, Rutkowski P. Uzdatnianie wody w dializoterapii. In: Rutkowski P. ed. Leczenie nerkozastępcze. Czelej, Lublin 2007: 45–52.
  19. Gellert R. Hemodializa. In: Myśliwiec M. ed. Nefrologia. Tom 1. Medical Tribune Polska, Warszawa : 392–418.
  20. Ledebo I. On-line preparation of solutions for dialysis: practical aspects versus safety and regulations. J Am Soc Nephrol. 2002; 13 Suppl 1: S78–S83.



Renal Disease and Transplantation Forum