English Polski
Tom 10, Nr 6 (2015)
Diagnostyka kardiologiczna
Opublikowany online: 2016-01-11

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 1156
Wyświetlenia/pobrania artykułu 18439
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Bezpieczeństwo diagnostyki kardiologicznej u kobiet w ciąży

Eliza Edyta Kozyra-Pydyś, Łukasz Pydyś
DOI: 10.5603/FC.2015.0085
Folia Cardiologica 2015;10(6):450-456.

Streszczenie

Choroby układu sercowo-naczyniowego (CVD) występują u 0,2–4% kobiet w ciąży. Późne macierzyństwo, współwystępowanie czynników ryzyka CVD oraz postęp w leczeniu wrodzonych wad serca sprawiają, że w krajach uprzemysłowionych ryzyko CVD u kobiet w wieku reprodukcyjnym stale wzrasta, a CVD są obecnie główną przyczyną zgonów kobiet w ciąży. Najważniejszym czynnikiem ryzyka zachorowalności i umieralności jest dysfunkcja lewej komory. Populacja kobiet wymagających opieki kardiologicznej w okresie prekoncepcyjnym, jak również w czasie ciąży i po jej zakończeniu, wciąż się powiększa. Opieka nad kobietami w okresie ciąży z CVD musi być kompleksowa — wymagają wczesnej diagnostyki, odpowiedniej stratyfikacji ryzyka oraz wdrożenia adekwatnego leczenia przez doświadczony zespół. Zmiany adaptacyjne zachodzące w układzie krążenia w czasie ciąży są przyczyną zwiększenia zachorowalności i śmiertelności w populacji kobiet z CVD. Ponadto niektóre z tych chorób, takie jak na przykład nadciśnienie tętnicze, mogą być spowodowane ciążą. Diagnostyka kardiologiczna u kobiet w ciąży musi być wystarczająco dokładna i bezpieczna dla matki i płodu. Najczęściej stosuje się metody nieinwazyjne obarczone najniższym ryzykiem. Zmiany fizjologiczne w przebiegu ciąży mogą zaburzać interpretację wyników badań dodatkowych. Dlatego jako pierwsze zawsze należy wykonać badania podmiotowe i przedmiotowe. Większość metod diagnostycznych w kardiologii jest względnie bezpieczna w okresie ciąży. Sukces w opiece nad pacjentką w ciąży z CVD zależy od ścisłej współpracy wielu specjalistów oraz jej samej.