English Polski
Tom 9, Nr 4 (2014)
Diagnostyka kardiologiczna
Opublikowany online: 2014-12-22

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 784
Wyświetlenia/pobrania artykułu 9219
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Zasady diagnostyki i kwalifikacji do przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej

Bartosz Rymuza, Piotr Ścisło, Leopold Bakoń, Radosław Wilimski, Anna Ścibisz, Janusz Kochman, Zenon Huczek
Folia Cardiologica 2014;9(4):385-390.

Streszczenie

Stenoza aortalna (AS) jest najczęstszą nabytą zastawkową wadą serca. Ze względu na przewlekły przebieg objawy choroby najczęściej obserwuje się u pacjentów w zawansowanym wieku. Klasyczną metodą leczenia zwężenia zastawki aortalnej pozostaje zabieg operacyjny, który z powodu wysokiego ryzyka u osób starszych, często obciążonych wieloma chorobami towarzyszącymi, w wielu przypadkach nie jest wykonywany. Alternatywną i równie skuteczną metodą leczenia chorych z grupy wysokiego ryzyka z ciężka, objawową AS jest zabieg przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej. Technika ta polega na doprowadzeniu drogą wewnątrznaczyniową biologicznej zastawki j i jej implantacji w pierścieniu aortalnym. Aby zakwalifikować pacjenta do TAVI, niezbędna jest odpowiednia diagnostyka okołozabiegowa.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF