Analiza tolerancji wysiłku fizycznego u pacjentów po przebytym zawale serca

Streszczenie

Wstęp. Zawał serca, rozumiany jako martwica kardiomiocytów, do której dochodzi w wyniku przedłużającego się niedokrwienia mięśnia sercowego, stanowi jedną z głównych przyczyn zgonów zarówno w Polsce, jak i na świecie. Kompleksowa rehabilitacja po zawale zwiększa wydolność pacjenta, co przyczynia się do poprawy tolerancji wysiłku fizycznego i umożliwia mu aktywne uczestnictwo w każdej dziedzinie życia.

Materiał i metody. Badania przeprowadzono na Oddziale Kardiologii w Górnośląskim Centrum Medycznym w Katowicach-Ochojcu. Zbadano 48 pacjentów w wieku 30–69 lat (śr. 49 lat) po przebytym zawale serca. Okres obserwacji wynosił 5 lat. Na podstawie elektrokardiograficznej próby wysiłkowej (bieżnia mechaniczna) oceniono poziom tolerancji wysiłkowej. Analizowano następujące parametry: czas testu, dystans, ciśnienie skurczowe, ciśnienie rozkurczowe, tętno, pułap tlenowy, równoważnik metaboliczny, a także przyczyny zakończenia testu. Dodatkowo na podstawie wywiadu określano status zawodowy oraz rodzaj wykonywanej pracy zawodowej, na podstawie badania ultrasonokardiograficznego (UKG) — wartość frakcji wyrzutowej lewej komory, a na podstawie badania laboratoryjnego — stężenie cholesterolu całkowitego w surowicy krwi.

Wyniki. Pięcioletni okres obserwacji wykazał poprawę tolerancji wysiłkowej u większości pacjentów, a także poprawę funkcji hemodynamicznej lewej komory. Zmniejszyło się także stężenie cholesterolu całkowitego, a także wskaźnik masy ciała.

Wnioski. Uzyskanie korzystnych wyników badań może być efektem prawidłowego leczenia oraz przeprowadzonej u wszystkich chorych dwuetapowej intensywnej rehabilitacji.