Co warto wiedzieć o jakości życia pacjentów z chorobą wieńcową?

Streszczenie

Według danych epidemiologicznych w 2003 r. liczba zgonów w Polsce wyniosła 365,9 tys. osób, przy czym blisko połowę stanowiły zgony z powodu schorzeń układu sercowo-naczyniowego. Nakłady finansowe związane z chorobami układu sercowo-naczyniowego w 2003 r. w krajach Unii Europejskiej kształtowały się na poziomie 169 mld euro. Zgodnie z europejskimi i polskimi wytycznymi, celem skutecznego leczenia pacjentów z chorobą wieńcową jest redukcja śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych poprzez prewencję zawału serca oraz poprawa jakości życia poprzez polepszenie tolerancji wysiłku oraz zapobieganie występowaniu dolegliwości dławicowych. Wskaźniki jakości życia pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową przyjmują zdecydowanie niższe wartości w porównaniu z osobami zdrowymi. Jakość życia ulega obniżeniu wraz z obecnością i stopniem natężenia modyfikowalnych czynników ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych, takich jak nadciśnienie tętnicze, czynny nikotynizm, zaburzenia gospodarki lipidowej, cukrzyca, otyłość oraz siedzący tryb życia. Największy spadek jakości życia obserwowano wśród osób po przebytym zawale serca. Częstość i nasilenie objawów dławicowych określonych na podstawie klasyfikacji Canadian Cardiovascular Society (CCS) wpływa na upośledzenie codziennej aktywności, a także może prowadzić do ograniczenia zdolności do pracy. Oddziałuje także na parametry dotyczące stanu emocjonalnego oraz stopnia zadowolenia z życia i satysfakcji ze stosowanego leczenia. Obniżone wartości parametrów oceny jakości życia pacjentów z chorobą wieńcową są w odległej perspektywie niezależnym czynnikiem prognostycznym, zwiększającym ponad 3-krotnie prawdopodobieństwo zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, co pozwala traktować niski poziom jakości życia jako potencjalny "czynnika ryzyka" zdarzeń sercowo-naczyniowych. Znajomość wpływu objawów oraz sposobu leczenia na jakość życia pomaga w oszacowaniu skuteczności terapii, wyborze strategii leczenia, ocenie oczekiwań pacjentów oraz optymalnej alokacji ograniczonych zasobów finansowych przeznaczonych na opiekę zdrowotną. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 7-11)