W pierwszych słowach tego listu spieszę z informacją – Impact Factor (IF) dla naszego pisma na ten rok wynosi 0,993. Jest on niższy od ubiegłorocznego o 0,2 punktu, czego spodziewaliśmy się, gdyż wpływ na jego wartość miała nr.in. decyzja o publikacji prac przyjętych do druku jeszcze przed uzyskaniem IF przez „Endokrynologię Polską”. Panujemy jednak nad sytuacją – obecny wskaźnik odrzuceń sięga prawie 80%, co oznacza, że publikowane prace są coraz lepsze.

Zwracam się z prośbą do wszystkich Autorów – sympatyków naszego pisma, aby publikując swoje prace w innych czasopismach, pamiętali o cytowaniu artykułów „Endokrynologii Polskiej” z dwóch ostatnich lat. To pokazuje światu nasze osiągnięcia naukowe, a jednocześnie poprawia pozycję naszego pisma.

Pragnę przy tej okazji złożyć gorące podziękowania, nie tylko Autorom nadesłanych prac, ale także naszym Recenzentom, całej Redakcji, wraz z jej Sekretarzem, Zastępcom Redaktora i Radzie Naukowej za olbrzymie zaangażowanie, wiele godzin żmudnej pracy i wiele serca włożonego w redagowanie „Endokrynologii Polskiej”

W aktualnym numerze EP, mamy przyjemność przedstawić Państwu pracę pochodzącą z jednego z najlepszych laboratoriów biologii molekularnej, gdzie badano liczbę powtórzeń tandemowych (VNTR) genu insuliny w populacji kobiet środkowoeuropejskich i dowiedziono, że liczba ta jest związana z zespołem policystycznych jajników. Praca na poziomie genetycznym wskazuje na związek PCOS i insuliny. VNTR korelowano też z występowaniem otyłości i stężeniem testosteronu we krwi, a wyniki badań podkreśliły znaczenie VNTR genu insuliny w powstawaniu złożonych zaburzeń metabolicznych w PCOS.

Powszechnie wiadomo, że glikokortykosteroidy wpływają na procesy hemostazy. Wprawdzie badania oceniające osoczowy układ krzepnięcia i fibrynolizy u chorych z hiperkortyzolenrią są dość liczne, ale wyniki oceny hemostazy pierwotnej wciąż pozostawiają niejasności. W kolejnej publikacji wykazano jednoznacznie, że u pacjentów z endogenną hiperkortyzolemią nie stwierdza się zaburzeń hemostazy pierwotnej wyrażonej adhezją oraz agregacją płytek krwi po ADP i kolagenie.

Kolejna praca jest pierwszą, w której oceniono działanie adiponektyny w przemijającym udarze niedokrwiennym (TIA). U wszystkich badanych z TIA wykryto typowe czynniki ryzyka udaru niedokrwiennego oraz intima-media tętnicy szyjnej. Zbadano związek między tymi parametrami a poziomem adiponektyny i nie znaleziono różnic w surowiczych stężeniach tej ostatniej między pacjentami oraz osobami zdrowymi. Zatem wykluczono tezę, że adiponektyna może być czynnikiem ryzyka wystąpienia TIA.

Metody oznaczania stężenia PTH w surowicy mogą dawać zróżnicowane wyniki, co może mieć istotny wpływ na decyzje terapeutyczne, takie jak zbyt szybkie lub zbyt późne rozpoznanie nadczynności przytarczyc w przebiegu przewlekłej choroby nerek czy też wdrożenie lub zakończenie terapii cynakalcetenr. W kolejnej prezentowanej pracy oryginalnej porównano stężenia PTH w surowicy, oznaczane przy pomocy dwóch powszechnie wykorzystywanych metod – chemiluminescencji i elektrochemiluminescencji. Krew do badań pobierano przed hemodializą. Okazało się, że stężenia PTH w surowicy oznaczane przy użyciu chemiluminescencji były znamiennie wyższe, niż uzyskane przy pomocy elektrochemiluminescencji.

Wiadomo, że statyny i fibraty zmniejszają wydzielanie cytokin prozapalnych. W kolejnej publikacji po raz pierwszy wykazano, że wpływ tych leków na funkcję sekrecyjną nronocytów (w odniesieniu do niektórych parametrów) zależy od płci pacjenta. W przypadku terapii skojarzonej obniżenie stężenia IL-6 oraz MCP-1 było silniej wyrażone u mężczyzn.

Kolejna z prac oryginalnych, to praca wieloośrodkowa, w której badacze ocenili częstości występowania przypadkowo stwierdzonego wychwytu w tarczycy podczas badania 68Ga-DOTATATE PET/CT u pacjentów kierowanych w celu oceny stopnia zaawansowania nowotworu neuroendokrynnego. Badanie przeprowadzono na grupie 1150 chorych, a przypadkowe zmiany w tarczycy wykryto u 4,1% pacjentów, wykazując, że rozlany wychwyt 68Ga-DOTATATE PET/CT najczęściej wiąże się z aktywnym autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy i wolem guzkowym.

W kolejnej z prac badacze ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego przedstawiają ocenę wpływu dożylnej lub podskórnej podaży insuliny u chorych z symetryczną bólową polineuropatią czuciowo-ruchową na objawy kliniczne neuropatii. Autorzy wykazali, że intensyfikacja insulinoterapii stosowana przez 5 dni powoduje poprawę stanu klinicznego chorych na cukrzycę powikłaną bólową polineuropatią.

Ostatnia z prac oryginalnych dotyczy zagadnienia stosowania profilaktyki jodowej. Autorzy wykazali, że mleko jest bardzo dobrym dla człowieka nośnikiem jodu, a jego zawartość w mleku zależy od wielkości dawki jodu pobranej w pokarmie przez krowy.

W dziale Prac poglądowych prezentujemy opracowanie pochodzące z ośrodka szczecińskiego, dotyczące trudności diagnostycznych i terapeutycznych czynnościowego podwzgórzowego braku miesiączki – endokrynopatii, z którą coraz częściej spotykamy się w naszej codziennej działalności.

Opis przypadku autorstwa koleżanek i kolegów z Olsztyna porusza dość rzadki i istotny problem, pierwotnej nadczynności przytarczyc w ciąży. Autorzy zwracają uwagę na trudności diagnostyczne, możliwe powikłania oraz problemy w przygotowaniu do zabiegu operacyjnego.

W Szkoleniu podyplomowym zachęcamy do zapoznania się ze stanowiskiem Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego, dotyczącym związków endokrynnie czynnych (EDC), zwracającym przede wszystkim uwagę na negatywne następstwa zdrowotne spowodowane ekspozycją na te związki.

Na zakończenie pozostaje nam życzyć Państwu pełnych wrażeń wakacji.

W imieniu Redakcji

Beata Kos-Kudła