Korelacja rozpiętości rozkładu objętości krwinek czerwonych ze wskaźnikami stanu zapalnego oraz wartość prognostyczna tego parametru u pacjentów z cukrzycą i chorobą wieńcową
Streszczenie
Wstęp. W niedawno przeprowadzonych badaniach wykazano, że rozpiętość rozkładu objętości krwinek czerwonych (RDW) jest wskaźnikiem stopnia ciężkości choroby i rokowania u pacjentów z chorobą wieńcową. W innych badaniach skorelowano RDW z cukrzycą i stanem zapalnym. Te korelacje oraz związek z rokowaniem pozostają jednak niejasne u pacjentów z chorobą wieńcową i cukrzycą po interwencji przezskórnej. Materiał i metody. Badana grupa obejmowała 730 osób, w tym 700 chorych oraz 30 zdrowych osób (grupa kontrolna). Pacjentów z chorobą wieńcową podzielono na grupy osób z cukrzycą i bez cukrzycy. U wszystkich pacjentów zmierzono RDW przy przyjęciu do szpitala, a następnie przeprowadzono interwencję przezskórną. Obserwację w kierunku występowania zdarzeń niepożądanych prowadzono przez 6–12 miesięcy. Wyniki. Objętość krwinek czerwonych była zwiększona u osób chorych w porównaniu z grupą kontrolną (p < 0,05). Parametr ten korelował dobrze ze wskaźnikami stanu zapalnego, w tym z opadaniem krwinek czerwonych, stężeniem białka C-reaktywnego, odsetkiem HbA1c, liczbą krwinek białych i stężeniem troponiny. Wartość RDW była wyższa u chorych z bardziej nasiloną miażdżycą w ocenie za pomocą skal SYNTAX i Gensiniego (p < 0,05). U pacjentów z wysoką RDW, a także u chorych na cukrzycę stwierdzono gorsze rokowanie. Wnioski. Objętość krwinek czerwonych koreluje dodatnio z innymi wskaźnikami stanu zapalnego. Wskaźnik ten można wykorzystywać do określania stopnia ciężkości choroby i rokowania u pacjentów z cukrzycą i chorobą wieńcową.
