Wyższe stężenie betatrofiny u chorych z nowo rozpoznaną cukrzycą
Streszczenie
Wstęp. Betatrofina jest produkowana głównie w wątrobie i reguluje metabolizm triglicerydów. Podwyższone stężenie betatrofiny może być związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju cukrzycy typu 2. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu betatrofiny na funkcję komórek beta trzustki i porównanie jej stężeń u chorych z nowo rozpoznaną cukrzycą typu 1 (T1DM; w tym LADA), typu 2 (T2DM) oraz w grupie kontrolnej.
Metody. Do badania włączono 210 chorych z nowo rozpoznaną cukrzycą (70 — T1DM, 140 — T2DM) oraz 70 osób stanowiących grupę kontrolną. W celu oceny związku pomiędzy stężeniem betatrofiny a wydzielaniem insuliny wykonywano test z glukagonem.
Wyniki. Stężenia betatrofiny były istotnie statystycznie wyższe w grupie T1DM i T2DM w porównaniu z grupą kontrolną [T1DM vs. grupa kontrolna: odpowiednio 3,47 (Q1 = 2,28; Q3 = 4,54) vs. 1,81 (Q1 = 1,04; Q3 = 2,67) ng/ml; p < 0,001; T2DM vs. grupa kontrolna: odpowiednio 3,12 (Q1 = 1,89; Q3 = 4,48) vs. 1,81 (Q1 = 1,04; Q3 = 2,67) ng/ml; p < 0,001]. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w stężeniach betatrofiny pomiędzy T1DM a T2DM. Betatrofina korelowała istotnie statystycznie ze stężeniem triglicerydów (TG) i lipoprotein wysokiej gęstości (HDL) w całej badanej grupie oraz ze stężeniem peptydu C w grupie T1DM.
Wnioski. Stężenie betatrofiny jest istotnie wyższe u chorych z nowo rozpoznaną T1DM i T2DM w porównaniu z grupą kontrolną i prawdopodobnie może być biomarkerem cukrzycy. Nasze badanie potwierdza istotny wpływ betatrofiny na metabolizm lipidów. Dodatnia korelacja betatrofiny z peptydem C w grupie T1DM sugeruje, że betatrofina jest związana z wydzielaniem insuliny w T1DM.