Rehabilitacja pacjentów po implantacji wszczepialnego kardiowertera-defibrylatora

Streszczenie

Coraz częstszym sposobem prewencji i terapii groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca w wybranej grupie pacjentów jest wszczepienie kardiowertera-defibrylatora (ICD, implantable cardioverter-defibrillator). Liczba chorych poddawanych takiej terapii zwiększa się z roku na rok nie tylko w krajach Europy Zachodniej, ale także w Polsce. Nadal jednak brakuje powszechnie przyjętych zasad postępowania rehabilitacyjnego w tej populacji. Chorzy po implantacji ICD borykają się z licznymi problemami. W poniższym artykule dokonano analizy stosowanych współcześnie rozwiązań w zakresie rehabilitacji kardiologicznej pacjentów po wszczepieniu ICD. Autorzy przeanalizowali dostępne piśmiennictwo z zakresu rehabilitacji medycznej, społecznej i zawodowej pod kątem przydatności stosowanych procedur w powyższej grupie pacjentów. Omówiono sposoby planowania i przeprowadzania ćwiczeń fizycznych oraz łączenia ich w spójny program z zajęciami edukacyjnymi z zakresu zdrowego stylu życia, zajęciami z dietetykiem, sesjami terapeutycznymi z psychologiem, pomocą w zerwaniu z nałogiem palenia tytoniu i eliminacją innych czynników ryzyka chorób układu krążenia, kontynuacją leczenia farmakologicznego choroby zasadniczej i schorzeń współwystępujących. Podano także standardy bezpiecznego stosowania wysiłku fizycznego u pacjentów z ICD.
Aby ułatwić zrozumienie zasadności poszczególnych procedur, opisano także rozmaite problemy natury psychologicznej, z którymi borykają się zarówno pacjenci, jak i ich rodziny.