Wstęp: Zespół uciskowy górnego otworu klatki piersiowej (TOS) często bywa niezdiagnozowaną przyczyną dolegliwości w zakresie szyi, barku i kończyny górnej. Wiąże się to z brakiem prostego i ogólnie akceptowanego sposobu postępowania diagnostycznego, jak również z często niecharakterystycznym obrazem klinicznym. Występujące na wczesnym etapie objawy są niejednokrotnie ignorowane, dopóki nie wystąpią poważne komplikacje naczyniowe. Celem pracy była ocena występowania TOS w populacji studentów w wieku 19-26 lat, nieleczonych uprzednio z powodu TOS.
Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 100 pacjentów, będących studentami Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, w wieku 19-26 lat (średni wiek 22,3 roku). U każdego z badanych przeprowadzono badanie przedmiotowe ukierunkowane na występowanie dolegliwości potencjalnie związanych z TOS i uwzględniające serię testów prowokacyjnych.
Wyniki: U 66% badanych stwierdzono ujemne wyniki testów prowokacyjnych przy braku dolegliwości charakterystycznych dla TOS. U 29% pacjentów, mimo braku objawów klinicznych, co najmniej jeden z testów okazał się dodatni, u 5% stwierdzono obecność charakterystycznych objawów klinicznych przy dodatnim wyniku testów prowokacyjnych (co najmniej 3). W całej badanej populacji najczęstszym pozytywnym testem był test Allena (31%).
Wnioski: Mimo braku występowania jawnych klinicznie powikłań naczyniowych TOS w populacji w wieku 19-26 lat, u części pacjentów w tym przedziale wiekowym stwierdza się istotne odchylenia w badaniu przedmiotowym przy obecności dodatnich wyników testów prowokacyjnych. Pozytywny wynik tych testów oraz relatywnie wysoki odsetek chorych objawowych w analizowanej populacji skłaniają do dalszej diagnostyki, uwzględniającej również występowanie potencjalnych czynników predysponujących do wystąpienia TOS.