Arytmia komorowa w różnych typach przerostu i geometrii lewej komory serca w nadciśnieniu tętniczym

Abstract

Wstęp: Dotychczas nie ustalono jednoznacznie, który typ przerostu i geometrii lewej komory w nadciśnieniu tętniczym wiąże się z najczęstszym występowaniem arytmii komorowej (VA).
Cel pracy: Ocena częstości występowania i stopnia zaawansowania VA w różnych typach przerostu i geometrii lewej komory w nadciśnieniu tętniczym. Badano również zachowanie się wskaźników funkcji skurczowej i rozkurczowej lewej komory w zależności od stopnia zaawansowania VA u chorych z nadciśnieniem.
Materiał i metody: Badaniami objęto 78 chorych w wieku 50,9 ± 11 lat, w tym 42 mężczyzn i 36 kobiet, z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym samoistnym, bez objawów choroby wieńcowej. U każdej osoby wykonano badanie echokardiograficzne w prezentacjach M i 2D, 24-godzinne ambulatoryjne monitorowanie ciśnienia tętniczego krwi (ABPM) i 24-godzinne monitorowanie EKG metodą Holtera. Na podstawie wskaźnika masy lewej komory (LVMI) i względnej grubości ściany (RWT) wyróżniono 4 typy przerostu i geometrii lewej komory: prawidłową geometrię (N, n = 12), remodeling koncentryczny (RK, n = 16), przerost koncentryczny (PK, n = 37) i przerost ekscentryczny (PE, n = 13). Na podstawie 24-godzinnego monitorowania EKG metodą Holtera podzielono chorych na 2 grupy: z VA prostą (klasa > = 3 wg Lowna, n = 66) i z VA złożoną (klasa < = 3 wg Lowna, n = 12).
Wyniki: Złożona VA występowała częściej u chorych z PE (25%) i PK (23%) niż u pacjentów z RK (13%). Nie zanotowano form złożonej VA w typie N. Wartości średnie LVM i LVMI były istotnie wyższe u chorych ze złożoną VA. Nie zanotowano istotnych różnic w wartościach średnich wskaźników funkcji skurczowej i rozkurczowej lewej komory pomiędzy grupami w zależności od stopnia zaawansowania VA według Lowna (< 3 vs > = 3). W analizie wieloczynnikowej badano niezależny wpływ: wieku, wskaźników przerostu, wskaźników funkcji skurczowej i rozkurczowej lewej komory i wartości ciśnienia z ABPM (dippers i non-dippers) na występowanie złożonych form VA w nadciśnieniu tętniczym. Wykazano, że niezależnymi czynnikami determinującymi występowanie złożonej VA były: wiek i LVMI. Dla osób powyżej 55 rż. wskaźnik względnego ryzyka (RR) wystąpienia złożonej VA wynosił 2,9 (p < 0,5), a dla LVMI > 125 g/m2 - 4,0 (p < 0,01).
Wnioski: 1. Złożoną arytmię komorową (klasy > = 3 wg Lowna) zanotowano częściej u osób z przerostem koncentrycznym i ekscentrycznym niż u osób z remodelingiem koncentrycznym i prawidłową geometrią lewej komory. 2. Spośród analizowanych danych klinicznych, wskaźników echokardiograficznych oraz wartości ciśnienia pochodzących z ABPM, jedynie wiek i wskaźnik masy lewej komory stanowiły niezależne czynniki determinujące występowanie złożonej VA w wypadku nadciśnienia tętniczego.