Wpływ pory dawkowania ramiprilu w terapii hipotensyjnej a ryzyko postępu zmian degeneracyjnych nerwu wzrokowego u chorych z jaskrą pierwotną otwartego kąta

Abstract

Wstęp Choroby oczu, takie jak jaskra pierwotna otwartego kąta (PAOG), często współistnieją z nadciśnieniem tętniczym (AH). Celem pracy było określenie wpływu pory podawania ramiprilu na przepływ krwi w obrębie tętnic gałki ocznej i oczodołu oraz postęp zmian degeneracyjnych w obrębie nerwu wzrokowego w grupie chorych z AH i POAG w prospektywnej 6-miesięcznej obserwacji.

Materiał i metody Badania przeprowadzono w grupie 48 pacjentów z POAG i towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym leczonym za pomocą monoterapii ramiprilem, który wyjściowo w całej badanej grupie przyjmowany był tylko rano. Po pierwszej wizycie i wykonaniu badania ABPM dokonano podziału pacjentów na dwie grupy: 23 pacjentów z prawidłowym spadkiem ciśnienia w nocy (grupa A) oraz 25 chorych z zaburzonym dobowym profilem ciśnienia typu non-dipper (grupa B). To spowodowało zmianę pory dawkowania ramiprilu w grupie B na wieczorną. Wszystkie badania przeprowadzono w trakcie dwóch pobytów pacjentów w szpitalu w odstępie 6 miesięcy. Obejmowały one badanie podmiotowe i przedmiotowe, w tym trzykrotny pomiar ciśnienia tętniczego, ABPM oraz standardowe badanie okulistyczne oraz ultrasonografię doplerowską naczyń pozagałkowych.

Wyniki U chorych, którzy pobierali ramipril wieczorem, wykazano istotnie statystycznie niższe wartości ciśnienia perfuzji nocnej, większy ubytek w polu widzenia oraz istotnie niższe wartości parametrów przepływu we wszystkich badanych naczyniach pozagałkowych.

Wnioski Stosowanie leków hipotensyjnych wieczorem istotnie zmniejsza przepływ krwi w naczyniach gałki ocznej. Prowadzi to do nasilenia zmian degeneracyjnych nerwu wzrokowego oraz skutkuje większym ubytkiem w polu widzenia.